نظرات ياداشت درس هايي از معاد (اهميت ياد اموات)

سلام استاد. واقعا مطالب آموزنده اي بود . اينکه تو بدوني متعلق به اينجا نيستي، موندگار نيستي قلبت رو رئوفتر ميکنه، مي فهمي فردا تو هم مثل اونايي که الان بين ما نيستن نيازمند دعا و آمرزشي، اونوقت بيشتر ياد درگذشتگان ميکني، اينو من صميمانه تجربه کردم و اينکه چيز عجيبيه گاهي مثلا براي عزيزي سوره اي، ادعيه اي تلاوت مي کني ناخودآگاه کسي به خاطرت مياد که شايد نسبتش با تو دور دور دور باشه اين نقطه واقعا مهربوني و عظمت خدا تو رو هم حيرتزده و هم چشمهاتو باروني ميکنه، مطمئنم خدا هيچکس رو تنها نمي ذاره حتي اگه تنها باشه، حتي اگه بازمانده اي نداشته باشه، اينکه سفارش به اين آداب زيارت اهل قبور ميشه بيشتر و بيشتر به خاطر رسوندن آدمي به خود حقيقيشه، براي تدبره ، وقتي تو سوره اي تلاوت ميکني هم باعث ميشي ديگري مورد رافت خدا قرار بگيره و هم خودت بيشتر و بيشتر مانوس با کلام خدا ميشي، مهربوني رو از خدا ياد مي گيري و مورد مهرباني خدا واقع ميشي، گاهي زياد به اين مسائل فکر ميکنم نتيجش اين ميشه که با کنترل اشکهام بيشتر به خدايي خدا معتقد بشم و توان پذيرش اين واقعيت سخت رو برام کمي راحتر ميکنه. اينقدر اين بحثها و نکته هاش برام جالبه که قلمم سمت کم نوشتن نميره، دوست دارم راجع بهش احساسمو بيان کنم. در پناه خدا باشيد

پاسخ

سلام بر شما / از مطالب خوبي كه نوشتيد سپاسگزارم .. اميد كه سعادت مندانه زندگي كنيم .. سعادت مندانه بميريم و سعادت مندانه محشور شويم. انشاء الله