بسم الله
سلام

نمونه اي ديگر از مثمر ثمر بودن و اصل بودن ارتباط آيات هر سوره برداشتي قانع کننده از آيه 16 سوره اسراء است:

«وَ اِذا اَرَدنا اَن نُهلِکَ قريهً، اَمَرنا مُترَفيها فَفَسَقوا فيها فَحَقَّ عليها اَلقَولُ فَدَمَّرناها تَدميراً\"

اين آيه موجب اين سوال شده است که مگر خداوند \"امر\" ميکند به فسق و فجور؟

درفضاي اين سوره که فضاي سرعت و عجله ميباشد.ميتوان اين مثال را زد:
نصور کنيد توپي را با نخي مرتبط کرده و سر نخ را در دست خود داريم.فرض کنيد توپ در حرکت خود آزاد است.ابتدا سرعت حرکت توپ کم است ولي رفته رفته سرعت آن زياد ميشود.حرکتي دوراني پيدا ميکند.اگر ما بخواهيم ميتوانيم با رها کردن نخ توپ را آزاد کنيم.چون سرعت حرکت توپ زياد است پس از رها سازي در امتداد خط مماس به يک سو حرکت ميکند.

در مثال فوق توپ همان انسان است.نخ رابط بين خدا و انسان است.رابطه اي که براي کافرين کاملا از بين رفته ولي براي مومنين محکم تر ميشود.افرادي در بين اين دو حالت در نوسان ارتباطي هستند.

براي انساني که با سرعت بدنبال جمع آوري مال دنياست اين ارتباط رو به ضعف ميرود.افرادي که بسرعت زياد در چرخش دنيا طلبي رسيده اند همان مترفين هستند.اگر خداوند بخواهد جامعه (در پيوست با آيه قبل جوامعي منظور است که از اوامر الهي سر پيچي کرده اند) را نابود کند نخ ارتباط افراد مترفين را رها ميکند.آنها را در زماني که به سرعت زياد دنيا طلبي رسيده اند به حال خود واميگذارد.در حقيقت به آنها امر ميکند تا در سمت بردار فسق و فجور راه خود را در جامعه ادامه دهند(راه ديگري ندارند).پس رها کردن اين ارتباط همان امر است.اين افراد مانند گلوله هاي آتشي هستند که از محل خود در آتش گردانه خارج ميشوند و به جامعه شليک ميشوند...

والسلام
Quranmizan.com