بسم الله الرحمن الرحیم
سؤال: حکم نماز و روزه دانشجویان چیست؟
جواب: در این رابطه، مطالبی را به صورت پله کانی مطرح می کنم:
الف) کسانی که محل تحصیل، وطن حکمی آن هاست:
بیشتر مراجع تقلید، محل تحصیل را به عنوان وطن نمی دانند، اما برخی دیگر، محل تحصیل را “وطن حکمی” می دانند که به آن ها اشاره می شود:
بسم الله الرحمن الرحیم
برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
سؤال: مگر نه این است که توفیق های الهی نتیجه اعمال صالح و حُسن اراده ما است؟ و مگر نه این است که ما با اراده و حُسن انتخاب، رفتارهای پسندیده انجام می دهیم؟ پس چرا باید اعمال خود را نادیده بگیریم و ویژگی های مثبت و عبادتهای خویش را از آن خود ندانیم، و آن ها را به خداوند نسبت دهیم؟!
جواب:
هر توفیقی که به دست می آوریم، به دلیل عقاید پاک و اعمال صالح ما است. و هر سلب توفیقی هم که متوجه ما میشود، به دلیل نگرش های نادرست یا گناهانی است که مرتکب می شویم.
به عبارت دیگر، خدای حکیم که هیچ کاری را بدون حکمت انجام نمی دهد، اگر به کسی توفیق می دهد، به دلیل شایستگی خود او است، و اگر از کسی سلب توفیق می کند، به جهت ناشایستگی او است. پس تا اینجا معلوم شد که توفیق های الهی، نتیجه اعمال شایسته ما است.
»» ادامه مطلب »»
برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
ما که زبان فارسی داریم، چرا باید نماز را به زبان عربی بخوانیم؟ اگر نماز را به زبان خودمان می خواندیم، حضور قلب بیشتری نداشتیم؟!
در پاسخ این سؤال، به چند مطلب اشاره می کنم:
1? اگر علت حضور قلب نداشتن در نماز، زبان عربی آن باشد، پس باید عرب زبان ها مشکلی از جهت حضور قلب نداشته باشند! این در حالی است که می بینیم آن ها هم همانند دیگران با چنین مشکلی مواجه هستند. پس علت حضور قلب نداشتن در نماز را باید در جای دیگری جستجو کرد.
»» ادامه مطلب »»
برگفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
وقتی هنگام نماز می شود، به ما آموخته اند که با گفتن اذان، خود و دیگران را به یاد نماز و اهمیت آن بیندازیم و بگوییم:
«حَیَّ عَلی خَیرِالعَمَل!»؛ «بشتابید به سوی بهترین عمل».
پر واضح است که همواره اعمال خیر زیادی وجود دارد که مؤمنین مشغول به انجام آن هستند. “خدمت به خلق”، “کسب علم و دانش”، “دعا و توسل” و غیره. اذان نماز، به ما می آموزد که هیچ عملی با نماز برابری نمی کند و هر عملی ـ هر چند باارزش باشد ـ باز هم، هم وزن نماز و خلوت با خدای یکتا نیست و نمی تواند با آن برابری کند.
کسانی که نماز اولوقت می خوانند، در مقایسه با کسانی که اینگونه نیستند، نگرش یکسانی به نماز ندارند. گروه دوم، هر وقت به یاد نماز می افتند، دلهره ای وجودشان را فرا می گیرد. این دلشوره ادامه دارد تا این که نماز خود را بخوانند و از دست آن خلاص شوند! خواندن چنین نمازی، نه از روی عشق و محبت، بلکه به انگیز? رهایی از این تکلیف سخت، و برای سلب تکلیف است. این افراد، به نماز به عنوان تکلیفی سنگین و نگران کننده نگاه میکنند، و ممکن است از اعماق وجود دوست داشته باشند که «ای کاش خداوند تکلیفی به عنوان نماز برای ما نداشت!»
»» ادامه مطلب »»
بسم الله الرحمن الرحیم
برگفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
حیای مثبت، بهترین نعمت خداوند و وسیله رسیدن به هر خیر و نیکی است. کسی که حیا دارد، کار زشت و قبیحی انجام نمی دهد و گوهر عفت خود را از دست نمی دهد. حیای مثبت موجب میشود تا انسان، همان گونه که در عیان از بندگان خوب خدا شرم دارد، در نهان هم از خداوند شرم داشته باشد، و خود را آلوده به گناه نکند.
اما حیای منفی، انسان را از دانستن دور می کند و از عمل به خوبی ها باز می دارد. کسی که شرم و حیای منفی دارد، ممکن است هنگام عمل به وظایف دینی در برابر نگاه های سرزنشآمیز دور افتادگان از کاروان بندگی، خود را ببازد و یا در همرنگ شدن با مردم گناه کار، خود را از زیان کاران بازار دنیا کند.
شرکت در «نماز جماعت»، مطالعه «زندگی نامه بزرگان اخلاق» و «الگو گرفتن از جوانان متدین» از جمله کارهایی است که جرأت و جسارت دین داری انسان را دو چندان می کند.
»» ادامه مطلب »»
برگفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
برخی از جوانانی که در نماز خود کوتاهی می کنند، از اعماق وجود به نماز و عبادت اعتقاد دارند؛ اما تنها چیزی که مانع از نماز خواندن آن ها شده، تنبلی و بی حوصلگی است.
یکی از جلوه های نماز، تمرین وظیفه شناسی و تلاش برای رسیدن به نظم و انضباط در زندگی است. کسی که به وظیفه بندگی خود عمل می کند، در هر جایگاهی که باشد، شخصی وظیفه شناس خواهد بود و در خدمت صادقانه به خلق خدا هم از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد. نمازگزار واقعی، نظم و انضباط را سرلوحه کارهای خود می کند و سعی دارد از ساعت های زندگی، به بهترین وجه استفاده کند.
بهترین کار برای رهایی از تنبلی در نماز، این است که خود را ملزم به نماز اول وقت کنید. البته در روزهای اول، به تلاش و همت بیشتری نیاز دارید، ولی اطمینان داشته باشید که به تدریج عادت می کنید، و نماز هم جزء برنامه های زندگی شما خواهد شد.
»» ادامه مطلب»»
برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
بعضی از نمازخوان ها رفتارهای نادرست و ریاکارانه ای دارند. به ظاهر دم از دین می زنند، اما رفتارهای آن ها بر خلاف ادعایی است که دارند. اخلاق و رفتارشان که واقعاً غیر قابل تحمل است. به همین دلیل از هر چه نماز و نمازخوان است، متنفرم و دوست ندارم مانند آنها نماز بخوانم!
این مطلب، اشکالی است که در ذهن برخی از افراد جا گرفته و به خاطر آن، خود را از نعمت نماز و بندگی خداوند محروم کردهاند. برای پاسخ گویی به این مطلب، ابتدا مثال هایی ذکر می کنم:
«صداقت»، به خودی خود، خوب است و هر عاقلی آن را رفتاری شایست? تحسین می داند. حالا اگر انسان از خدا بی خبری، سعی کرد در برخی از رفتارهای خود «صداقت» داشته باشد، آیا می توان به دلیل آیین ناصحیحش، و به دلیل اینکه در برخی از رفتارهای وی «صداقت» می بینیم، از «صداقت» متنفر شویم؟! «بدحجابی»، رفتار ناپسندی است. اگر خانم بدحجابی، لطف و محبتی در حق رفیق خود داشت، آیا رفیقش می تواند به خاطر محبت های خانم بدحجاب، و محبتی که به وی دارد، بدحجابی او را هم کاری پسندیده بداند؟!
»» ادامه مطلب»»
برگرفته از کتاب آشیانه مهر ـ نوشته مدیر سایت
در کنار وجوه مشترک بسیار زیادی که هر یک از زن و مرد با یکدیگر دارند، اختلاف های خاصّی هم در ابعاد عاطفی، احساسی، نگرشی، فیزیولوژی و زیستی آن ها وجود دارد. آگاهی صحیح از این اختلاف ها موجب می شود تا هر یک از زن و شوهر نگرش صحیحی نسبت به طرف مقابل داشته باشند و ریشه ی برخی از اختلاف ها و سوء تفاهم ها را بخشکانند.
یکی از تفاوت های زن و مرد، تفاوت در ساختار مغزی آن ها است. مغز انسان از دو نیمکره تشکیل شده است. ، نیمکره ی راست مغز فعّالیّت های مربوط به درک بینایی، حجم ها و درک فضایی را انجام می دهد و نیمکره ی چپ هم به مهارت های شناختی و گفتاری و مهارت در بیان احساسات، عاطفه را به عهده گرفته است.
ارتباط قوی بین این دو نیم کره مزیّت هایی دارد و باریکه ای از بافت، نیمکره چپ مغز را به نیمکره راست وصل می کند.[1]
برگرفته از کتاب پیوند جوان با نماز ـ نوشته مدیر سایت
شیطان از هیچ تلاشی برای گمراه کردن ما کم نمی گذارد. او برای اینکه انسان را از نماز و بندگی خداوند دور کند، به مقتضای روحیات و نگرش های افراد، روش های مختلفی را در پیش می 
گیرد. اگر شخصی دچار اشتباه و گناهی شود، تا زمانی که تاریکی گناه در وجودش قرار دارد، نمی تواند همچون گذشته با حضور قلب نماز بخواند. در این صورت ممکن است شیطان با سوء استفاده از این شرایط بحرانی، به عنوان فردی خیرخواه در گوش وی زمزمه کند و بگوید:
ü تو که غرق در گناه و معصیتی، نمازت چه ارزشی دارد؟!
ü آیا نماز خواندن تو، کار عبث و بیهوده ای نیست؟!
ü یعنی فکر می کنی، نماز تو هم ارزشمند است؟!
ü آیا فکر نمی کنی با چنین نمازی به جای آن که به خداوند ادای احترام کرده باشی، نام? اعمالت را سیاه تر کرده و بار گناهان خود را سنگین تر کرده ای؟!
بسم الله الرحمن الرحیم
اصل خدامحوری
برگرفته از کتاب آشیانه مهر ـ نوشته مدیر سایت
ارتباط خالصانه با خدای متعال، مهمترین اصل در زندگی ما می باشد و سایر شئون زندگی در صورتی ارزش و اعتبار پیدا می کنند که مقدّمه ای برای برقراری ارتباط خالصانه با خدای یکتا باشند. اگر تشکیل خانواده، کار ارزشمندی است، به خاطر آن است که در بستر این زندگی آرامش و سکونی به انسان اهدا می شود تا بتواند ارتباط عاشقانه ای با خدای یکتا داشته باشد. به همین دلیل است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «کسی که ازدواج کند، نیمی از دین خود را به دست آورده است.»[1]
اگر زندگی مشترک زناشویی بر اساس اصل خدامحوری بنا شود، این زندگی مقدمّه ی مبارکی برای تقرّب به درگاه الهی و نیل به بالاترین درجات انسانی خواهد بود.
محوریّت زندگی بر اساس معارف توحیدی و تقرّب به درگاه الهی، در قرآن کریم مورد توجّه خاصّی قرار گرفته؛ تا جایی که قرآن کریم می فرماید: « اى کسانى که ایمان آورده اید، خود و خانواده ی خود را از آتشى که هیزم آن مردم و سنگ ها هستند، نگه دارید»؛ «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَة.»[2] زن و شوهر، علاوه بر آن که مسئول دین و ایمان خود هستند، مسئول دین و ایمان یکدیگر هم میباشند.
