رجعت (13) رجعت کافران و بدکاران به دنیا
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
رجعت بدکاران و کافران در قرآن و روایات
1. کلا سوف تعلمون * ثم کلا سوف تعلمون .[1]
این چنین نیست [که شما مىپندارید]، به زودى [به آثار شوم این اوضاع و احوالى که دارید] آگاه خواهید شد. * باز هم این چنین نیست، به زودى آگاه خواهید شد.
آیاتی که در قرآن کریم تکرار شده دلیل خاصی دارد. امام صادق «علیهالسلام» در بیان سبب تکرار این آیه میفرماید: یکبار در رجعت و باز دیگر در قیامت خواهند فهمید.[2]
2. و إن للذین ظلموا عذابا دون ذلک و لکنّ أکثرهم لا یعلمون .[3]
و براى ستمکاران عالم (در دنیا) عذابى پیش از آن (جهنم قیامت) خواهد بود و لیکن اکثرشان نمىدانند.
از امام باقر «علیهالسلام» روایت شده که فرمود: منظور از ستمکاران در این آیه کسانی هستند که به اهل بیت عصمت و طهارت «علیهمالسلام» ستم کردهاند. در تفسیر علی بن ابراهیم هم آمده است که منظور از عذاب، لبهی تیز شمشیر انتقام در عالم رجعت است.[4]
3. و لَنُذیقنّهُم مِن العذاب الأدنی دون العذاب الأکبر لَعلّهم یرجعون .[5]
و بىتردید آنان را غیر از عذاب بزرگتر [در قیامت] از عذاب نزدیکتر [در دنیا] مىچشانیم، باشد که برگردند.
امام صادق «علیهالسلام» میفرماید: منظور از عذاب ادنی برای کافران عذاب رجعت است و منظور از عذاب بزرگتر عذاب روز قیامت است.[6]
در روایت دیگری از امام صادق آمده است که منظور از عذاب نزدیکتر که بر سر کافران فرود میآید وجود مقدس امیرالمؤمنین «علیهالسلام» است.[7]
در تفسیر قمی آمده: منظور از «لعلهم یرجعون» این است که شاید در رجعت بازگردند تا عذاب شوند.[8]
چون رجعت برای عذاب آنهاست، دیگر باب توبه برایشان گشوده نمیشود. آنها در زندگی قبلی خود فرصت توبه داشتهاند ولی در این زندگی دیگر نگاه رحمانی خداوند را متوجه خویشتن نمیبینند.
4. قل یوم الفتح لا ینفع الذین کفروا إیمانهم و لا هم یُنظرون .[9]
بگو: روز فتح و پیروزى [حتمى مؤمنان] کسانى که کفر ورزیدهاند، نه ایمان آوردنشان سودشان دهد و نه به آنان مهلت داده مىشود.
علی بن ابراهیم قمی میگوید: این آیه در مورد رجعت است.[10]
[1] . تکاثر 3و 4. [2] . بحارالأنوار ج : 53 ص : 120 [3] . طور 47. [4] . بحارالأنوار ج : 24 ص : 229 / بحارالأنوار، ج53، ص103 [5] . سجده 21. [6] . بحارالأنوار، ج53، ص24 [7] . أَبِی عَبْدِ اللَّهِ «علیهالسلام» قَالَ: «الْعَذَابُ الْأَدْنَى»، دَابَّةُ الْأَرْضِ. [8] . بحارالأنوار، ج53، ص56 [9] . سجده 29.
در تفسیر المیزان چنین آمده است: بعضى از مفسرین آیه را به فتح در جنگ بدر تفسیر کردهاند، چون در آن روز مشرکین که کشته شدند، از ایمان، بعد از کشته شدن خود بهرهمند نگشتند. و بعضى از مفسرین آیه را به فتح مکه تفسیر کردهاند، ولى جوابى که در آیه آمده با آن نمىسازد، چون در جواب فرمود: بگو روز فتح، دیگر ایمان آوردن کفار سودى به حالشان ندارد، و دیگر مهلت داده نمىشوند، و حال آنکه اگر کافرى در روز فتح مکه ایمان مىآورد، ایمانش سود داشت. . . . ممکن هم هست که مراد از فتح، قضاى ما بین رسول خدا «صلیاللهعلیهواله» و امت باشد، که در آخر الزمان … عملى مىشود.
[10] . تفسیر قمی، ج2، ص171. الإیقاظ، ص167.