رفتار کریمانه امام حسن مجتبی (علیه السلام) ، الگوی رفتاری ما
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
رفتار کریمانه ی امام حسن مجتبی (علیه السلام) ، الگوی رفتاری ما
روزی مردی امام حسن مجتبی (علیهالسلام) را دید. از ایشان پرسید: تو حسن بن علی تو هستی؟!
حضرت فرمودند: بله
آن مرد شروع به فحاشی کرد. شروع کرد به حضرت امیر (علیهالسلام) ، حضرت زهرا (علیهاالسلام) و خود امام حسن (علیهالسلام) توهین و فحاشی کرد.
امام حسن مجتبی (علیهالسلام) سر مبارک را پایین انداخته بود و فقط گوش میکرد. وقتی مرد فحاشی خود را به پایان رساند ، امام سر مبارک را بلند کرده و با مهربانی فرمودند: ای مرد به گمانم از اهل شام هستی!
آن مرد با قیافهای حق به جانب گفت: بله!
حضرت دیدند که این مرد ، فی نفسه انسان بدی نیست فقط تحت تأثیر تبلیغات مسموم معاویه قرار گرفته که چنین حرفهایی میزند. به همین دلیل فرمودند: ای مرد شامی! به اگر جای نداری به تو جا و مکان میدهم! اگر گرسنهای به تو غذا میدهم! خلاصه آن مرد را به منزل برده و از او پذیرایی مفصلی کردند. مرد شامی شب را در منزل حضرت ماند و رفتار کریمانهی آن حضرت را از نزدیک مشاهده کرد.
صبح روز بعد که قصد رفتن داشت به وجود مقدس امام حسن مجتبی (علیهالسلام) عرض کرد: دیروز که به مدینه آمدم مبغوضترین انسانها نزد من شما بودید ، اما حالا که قصد رفتن دارم محبوبترین افراد نزد من شما هستید.
توجه
1. اگر قصد داریم مبلّغ دین باشیم باید به حضرت تأسی نماییم. عدهای از مردم تحت تأثیر تبلیغات مسموم ماهواره یا محیط زندگی خود قرار گرفته و علی رغم واقعیت درونی خود برداشنی نادرست از مسائل داخلی کشور و امور دینی پیدا کردهاند. ما نباید در اولین برخورد با این افراد به آنها به چشم ضد انقلاب و منحرف عقیدتی نگاه کنیم. چه بسا اگر مقداری پذیرای او باشیم و بگذاریم به راحتی حرف دلش را بزند خیلی بهتر بتوانیم او را از گردابی که در آن گرفتار شده نجات دهیم. حتی در برخورد با جوانانی که ظاهر نادرستی دارند هرگز گمان نکنیم که آنها دین گریز هستند و قصد ستیز با مظاهر دینی را دارند. غالب این جوانان به خاطر شرایط خاص خانوادگی و فرهنگی خود آگاهی درستی از دین ندارند. پس با آنها با محبت و سعه ی صدر رفتار کنیم و پیش از آن که بخواهیم جوابشان را بدهیم سعی کنیم شرایط آن ها را درک کرده و طردشان نکنیم.
2. متأسفانه در جامعه ی کنونی ما سعه ی صدر و کرامت نمود چندانی ندارد . به همین دلیل به محض این که خطایی از کسی مشاده کردید زود در بوق و کرنا می کنیم و کاری می کنیم که قبل از آن که آن کار بد او را به زیر اندازد ، صحبت ها و قضاوت های ما او را سرنگون کند! بنابراین با الگو گیری از امام عزیزمان بنا را بر محبت به خلق خدا گذاشته و به جای لگد زدن به زمین خورده ، سعی کنیم دست افتاده ای را بگیریم.