وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

پاسخگویی به سؤالات اعتقادی (4) معنای صفت حیّ در خداوند

یکی از صفات خداوند، صفت «حیّ» یعنی زنده بودن است. اما معنای روشنتر این صفت چیست؟

صفت «حیّ» دو کاربرد دارد. یکی مخصوص مخلوقات است و دیگری در مورد خداوند اطلاق می­گردد.

*معنای اوّل: این که موجود به گونه­ای باشد که تغذیه و تولید مثل داشته و رشد کند.

این معنای حیات مستلزم نقص و نیازمندی است. زیرا لازمه­ی رشد و نموّ آن است که موجود رشد یابنده، قبلا کمالی را نداشته باشد و با رشد و نمو آن را بدست آورد و حال آنکه خداوند اینگونه نیست.

*معنای دوم: این که موجود به گونه­ای باشد که بداند و با اختیار خود کار انجام دهد.

این معنای حیات از اوصاف ذاتی و ثبوتی خداوند به شمار می­آید. 

بنابراین معنای حیات در مورد خداوند آن است که وی موجودی است دانا که به اختیار خود کارها را صورت می­دهد.  

(برگرفته از حاشیه ی شرح کشف المراد از استاد علی شروانی)