وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سؤال: دخترم کلاس هفت ساله­ام، رفیقی دارد که دوست هم مدرسه­ای و هم آپارتمانی اوست. این دختر هفت ساله که در خانه ماهواره دارند، حرفها و صحنه­های بدی برای دخترم تعریف می­کند. حرفهایی که اصلا در حد یک دختر 15 ساله هم نیست تا چه رسد به دختر هفت ساله! دخترم به شدت شیفته­ی اوست و دوست دارد بیشتر وقت خود را با او سپری کند.

خواهرم! این نوع خانواده­ها سنخیتی با شما ندارند و شما باید تا حد امکان از آن­ها دور باشید. در خانواده­ای که به راحتی اجازه می­دهند کودکشان هر صحنه­ای را ببیند و به راحتی نزد او از مسائل خاصی صحبت می­شود جایی از اخلاق وجود ندارد. لذا در صدد باشید که رابطه­ی دختر خود را با آن دختر قطع کنید.

سؤال: در آپارتمان ما بجز این دختر دختر دیگری نیست که فرزندم بتواند با او بازی کند.

در این رابطه راه­کارهای ذیل پیشنهاد می­شود:

1.        فضای خانه را جذاب کنید تا کودکتان احساس کند که می­تواند تنهایی هم بازی کند.

2.        خودتان با کودک هم بازی شوید.

3.        هفته­ای چند بار او را به پارک ببرید تا با دیگران مشغول بازی شود.

4.        هیچ کس برای کودک شما، همانند هم سن و سالان او نیست. لذا در صدد باشید در میان اقوام و همسایه­های اطراف دوست مناسبی برای او پیدا کنید.   

تذکر: دختر شما علاقه­ی زیادی به دوست قبلی خود دارد بنابراین اگر احساس کند که با آوردن دوست جدید بنا دارید دوست قبلی را از او بگیرید، ممکن است واکنش نشان داده و با او انس نگیرد. بنابراین بدون این که چنین مطلبی به کودک گفته شود و بدون این که دوست جدید را با دوست قبلی او مقایسه کنید، صرفا بگذارید با هم بازی کنند. آن­ها به تدریج در حین بازی به تدریج با هم انس می­گیرند و دوست خوبی برای یکدیگر می­شوند.