وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سؤال: مردی متأهل هستم. در ایام تابستان قصد داریم به اتفاق خانواده­ی دوستم به مسافرت برویم به نظر شما چنین کاری صحیح است؟

جواب: حتی المقدور سعی کنید در مسافرت­ها با نامحرم همراه نباشید. چرا که این کار ممکن است موجب بروز مشکلاتی برای شما و همسرتان شود.

روزی خانمی تماس گرفت و از دو چیز شکایت داشت. اوّل این که از شوهرش ناراضی بود و دوم این که شیفته­ی رفیق شوهرش شوده بود و نمی­تواننست فکر او را از ذهن خارج کند.

حقیقت مسأله این بود که این خانم و شوهرش همراه با خانواده­ی دوست شوهرش به مسافرت می­روند. در راه، خانم تحت تأثیر اخلاق خوب رفیق شوهرش قرار گرفته و به تدریج شیفته­ی او می­شود. همین شیفته­گی موجب می­شود تا در مقام مقایسه­ی او با شوهرش برآید و به خاطر اینکه شوهرش همانند او نیست، احساس حقارت نماید. این خانم به تدریج عاشق و شیفته­ی دوست همسرش شد و به همان نسبت هم محبت خود نسبت به همسرش از دست داد!   

مشابه این داستان در مورد خود آقا هم می­تواند اتفاق بیفتد. وقتی مردی در مسافرت، با همسر دوستش برخورد دارد، خواه ناخواه در دام جذبه­ی زنانگی او افتاده و ممکن است تعادل رفتاری خود را از دست بدهد.

روی همین اساس است که به شما عرض می­کنم تا جایی که ممکن است چنین کاری نکنید تا این که به سلامت معنوی و روانی شما و همسرتان لطمه­ی وارد نشود. مسافرت باید به گونه­ای باشد که فشارهای روانی از انسان تخلیه شود، نه این که با ارتباط با نامحرم، فشارهای روانی خود را بیشتر کرده و حین مراجعه به خانه، خود را سنگین­تر از گذشته بینیم.