امام صادق (علیه السلام) و صله ی رحم به عبد الله افطس
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
امام صادق (علیه السلام) و صلهی رحم
امام صادق (علیهالسلام) فامیلی داشتند به نام «عبد الله افطس». او مردی بود که نسبت به وجود مقدس امام بسیار بیاحترامی میکرد و بارها با چاقوی بزرگی به سوی آن حضرت حمله ور شده بود. امام صادق (علیهالسلام) وصیت فرمودند که بعد از شهادتشان یک سوم از اموالشان را در راه خدای متعال بدهند. بعد مشخص فرمودند که به هر کسی چه مقدار پول بدهند. حضرت در وصیت خود حتی عبد الله افطس را هم فراموش نکرده و فرمودند: از اموالم هفتاد دینار ( سکهی طلا) به او بدهید. کنیز امام صادق (علیهالسلام) که از این وصییت متعجب شده بود عرض کرد: آقا !!! این مرد به روی شما چاقو کشیده. حالا میخواهید به او هم کمک مالی کنید؟!
حضرت فرمودند: سَلمی! آیا قرآن نخواندهای؟
عرض کرد: بله مولای من.
حضرت فرمودند: آیا این آیه را نشنیدهای که خداوند متعال فرمود: «وَ الَّذِینَ یَصِلُونَ ما أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ». (سورهی رعد، آیهی 21)
آنان که آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده پیوند مىدهند و از پروردگارشان مىترسند و از سختىِ بازخواست خداوند بیمناکند.
منبع: کتاب شریف من لایحضره الفقیه، جلد4، صفحهی 231.
توضیحی در مورد آیهی شریفه:
در این آیهی شریفه خداوند متعال از پیوند خاصی یاد میکند که انسانها موظف به برقراری آن میباشند.
انسان ارتباطى با خدا، ارتباطى با پیامبران و رهبران، ارتباطى با سایر انسانها ـ اعم از دوست و همسایه و خویشاوند و برادران دینى و همنوعان ـ دارد، و ارتباطى نیز با خودش، همه این پیوندها را باید محترم شمرد.
در حقیقت انسان یک موجود منزوى و جدا و بریده از عالم هستى نیست؛ بلکه سر تا پاى وجود او را پیوندها و علاقهها و ارتباطها تشکیل مىدهد.