وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

هدف از ازدواج چیست؟

هدف از ازدواج پاسخگویی با نیاز فطری انسان در رسیدن به آرامش و سکون است. در بستر ازدواج انسان می­تواند با امید و نشاط برای آینده­ی زندگی خود برنامه ریزی کرده و با سعی و تلاش فزون­تر فعالیت نماید. با آرامش حاصل از ازدواج می­توان یاد خدا را در زندگی تقویت کرد و در مسیر رشد و تعالی معنوی قدمهای فزون­تری برداشت. ازدواج موفق در حفظ عفت و پاکدامنی انسان بسیار مفید است و راه دستیابی شیطان به روی او را دشوارتر می­گرداند.

چنین اهدافی از ازدواج، اهدافی پاک و واقع­بینانه است و جوان را در انتخاب همسری که بتواند در کنار او به این اهداف نزدیکتر شود یاری می­کند. به عبارت دیگر جوانی که با چنین دیدی به ازدواج می­نگرد، در انتخاب همسر، موفق­تر از جوان­های دیگر خواهد بود و در ادامه­ی زندگی نیز خود را در سرگردانی و بی­هدفی نمی­بیند. 

در این میان برخی از جوان­ها اهداف متوسط و بعضا پوچ و خطرناکی برای ازدواج خود ترسیم می­کنند. این اهداف خیالی و نادرست موجب می­شود تا خیلی زود از ازدواج خود پشیمان شده و گرفتار سرگردانی شوند.

برخی از اهداف نادرست در ازدواج

1.  ترحّم در حق دیگران: برخی از جوان­ها به دلیل احساسات پاکی که دارند در صدد بر می­آیند تا با ازدواج با کسی که دارای نقص و عیب خاصی است به نوعی در حقش ترحّم کرده و با این کار علاوه بر محبت در حق او، رضایت خداوند را هم بدست آورند. این کار به خودی خود کاری پسندیده است؛ اما در عین حال هم بسیار خطرناک می­باشد. کم نیستند جوان­هایی که در ابتدا با همین انگیزه ازدواج کردند، اما در روند زندگی دیگر دوام نیاورده و خود را در بلاتکلیفی عجیبی می­بینند. این جوان در ادامه­ی زندگی نه تنها خود را شکست خورده می­بیند، بلکه با نگاه­ها و حرف­های خود هم مایه­ی رنجش و آزار همسر خود را فراهم می­آورد. روی همین اساس است که از همان ابتدا چنین ازدواج­هایی را خطرناک می­دانیم و پیشنهاد می­دهیم با چنین نیتی به ازدواج ننگرید و همسری را انتخاب کنید که مطابق با شأن شما بوده و از اوّل قصد ترحّم بر او را ندارید.

2. هدایت دیگران: برخی از جوان­ها یا آگاهی از ارزش هدایت انسان­ها همین که می­بینند جوانی مبتلا به مشکلی اعتقادی یا عملی است و می­بیندد که با ازدواج با او می­توانند از انحرف اخلاقی، رفتاری یا اعتقادی نجاتش دهند، هوس می­کنند از نعمت هدایت یک انسان محروم نشده و نام خود را هم در لیست هدایت کنندگان به سوی خداوند ببینند. این نگرش به ازدواج هم مانند حالت قبلی بسیار خطرناک است. ازدواج هرگز نباید بستر هدایت دیگران باشد. انسان نمی­تواند برای هدایت دیگران ـ که در آن اطمینان صد در صدی به حصول نتیجه ندارد ـ  با زندگی خود بازی کرده و نسلش را در هم معرض خطری انحراف قرار دهد. بسیارند جوانانی که به خاطر عشق و علاقه­های دوران جوانی در ابتدا به یکدیگر قول­هایی می­دهند، اما بعد از آن که زیر یک سقف قرار گرفتند، به تدریج به قول و قرارهای خود پشت پا زده و آنها را منکر می­شوند.

3. خودزنی و مظلوم نمایی به خاطر جلب توجه دیگران: ازدواج صحنه­ی خودزنی و انتقام گیری از دیگران نیست. عده­ای از جوان­ها که در دلشان عشق به دیگری موج می­زند، به خاطر مشکلی که با او پیدا می­کنند، در صدد مظلوم نمایی و تحریک احساسات او برآمده و بدون تحقیق و بررسی به اوّلین خواستگار خود جواب مثبت می­دهند. چنین ازدواجی هم که از روی میل قلبی و علاقه­ی درونی نیست بسیار خطرناک بوده و خیلی زود مشکلات خود را به زوج جوان نشان خواهد داد. جوانی که چنین کار خطرناکی انجام می­دهد در واقع بیش از آن که به خود ظلم کرده باشد، در حق همسر فعلی خود که با هزار امید و آرزو با او ازدواج کرده ظلم و ستم کرده است. این ظلم­ها از جمله ظلم­هایی است که به راحتی قابل بخشش نیست.

4. لجاجت با افراد خانواده: برخی از جوان­ها که با پدر یا مادر خود دچار مشکل شده­اند، از روی لجاجت تن به ازدواج با کسی می­دهند که سنخیت چندانی با او ندارند. چنین ازدواجی هم به نوبه­ی خود بسیار خطرناک خواهد بود.

5. فخر فروشی و خودنمایی: برخی از جوان­ها که شاهد ازدواج پی در پی اقوام و دوستان هم سن و سال خود هستند، ممکن است در وجود خود احساس حقارت کنند. لذا ممکن است به محض آمدن اوّلین خواستگار بدون توجه به ویژگی­هایش به خواستگاری او پاسخ مثبت بدهند.

6. پاسخ­گویی به نیاز­های کاذب: اصل ازدواج نیاز واقعی هر انسانی است که به موقع خود را نشان می­دهد. ممکن است گاهی اوقات، نیازهای کاذب در لباس نیاز واقعی خود را به انسان نشان دهند و او را تشویق به ازدواج نمایند. چنین نیازی چون برخواسته از آمادگی درونی انسان نسبت به ازدواج نیست، خیلی زود فروکش می­کند. حال اگر شخص بخواهد به چنین نیازی پاسخ مثبت بدهد، با فروکش کردن آن خود را در جایی می­بیند که هنوز آمادگی لازم برای حضور در آن عرصه را ندارد. بنابراین ممکن است از کار خود پشیمان شده و با بهانه قرار دادن برخی مشکلات تصمیم به جدایی بگیرد. این حس شیفتگی در آقا پسرها ممکن است در سنین هجده یا نوزده سالگی و برای دخترخانم­ها در سن پانزده سالگی که آمادگی روحی و جسمی مناسب برای پذیرش ازدواج را ندارند رخ دهد.  

7. پاسخگویی به نیازهای جنسی: پاسخگویی به چنین نیازهایی از مهمترین فواید ازدواج است، اما هیچ وقت به عنوان هدف اصلی از ازدواج مطرح نیست. حال اگر کسی بخواهد صرفا به دلیل پاسخگویی به این نیازها رو به ازدواج آورد ممکن است با فروکش کردن این احساسات به تدریج احساس بی­هدفی و سردرگمی داشته و انگیزه­ی لازم برای ادامه­ی زندگی را از دست بدهد.

«««مطلب قبلی          مطلب بعدی»»»