آیین ازدواج (7) تناسب دینی اعتقادی و اخلاقی
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
تناسب در ازدواج
(1) تناسب دینی، اعتقادی و اخلاقی: این مصداق از تناسب مهمترین مصداق آن به شمار میآید تا جایی که بیاعتنایی به آن موجب بروز مشکلات فراوانی در زندگی دنیوی و اخروی انسان خواهد شد. اگر این تناسب رعایت نشود، یا در مقابل رفتار غیر دینی و غیر اخلاقی همسر منفعل شده و همانند او میشوید و یا اینکه عمری را در کشمکش با او سپری خواهید کرد.
امیرالمؤمنین (علیهالسلام) میفرمایند: ملاک شما در ازدواج زیبایی و ثروت نباشد، چرا که زیبایی و ثروت ممکن است از بین برود؛ بلکه ملاکتان دین و ایمان شخص باشد.[1]
تذکر: لازم به ذکر است که منظور حضرت این نیست که شما به چهرهی همسر توجه نداشته باشید، بلکه منظور آن است که ملاک اولیه برای انتخاب همسر باید تنها دین و ایمانش باشد، هر چند که زیبایی ظاهری و دلنشینی چهره هم به عنوان ملاک ثانویه باید مورد توجه قرار گیرد. شاهد این مطلب هم روایتهای دیگری است که در مورد توجه به زیبایی ظاهری همسر بیان شده است.
ذکر چند نکته:
1. همهی ما علاوه بر آن که مسئول حفظ ایمان خود هستیم مسئول حفظ ایمان خانوادهی خود هم میباشیم. خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ». (ای کسانی که ایمان آوردهاید! خود و خانوادهی خود را از آتش آتش جهنم نجات دهید.) حال که چنین وظیفهی سنگینی به عهدهی ماست، آیا صحیح است بنای زندگی خود را در بستر بیدینی گذاشت تا خدای ناکرده خود و فرزندانمان در معرض لغزش قرار گیریم؟!
2. اختلاف نظر والدین در تربیت کودک از دیگر بازخوردهای انتخاب همسر غیر متناسب است. یکی میخواهد به فرزندش رقص و آواز یاد دهد و دیگری میگوید باید کلاس قرآن برود. یکی میگوید دخترم چادر بپوشد و دیگری میگوید باید آرایش کرده به خیابان بیاید. نتیجهی این اختلاف چیزی جز تباه شدن فرزند شما نیست. چنین کودکی که همواره خود را در کشمکش رفتار شما میبیند، دچار بحران روانی شده و به تدریج راه سومی برای خود انتخاب میکند.
3. تأثیر مال حرام در زندگی ما و فرزندانمان بسیار زیاد است. کسی که بدون توجه به دین و ایمان شوهرش و بدون توجّه تقیدی که به حلال و حرام دارد با او ازدواج میکند در واقع بزرگترین صدمه را به دین خود و بزرگترین خیانت را در حق نسلش مرتکب شده است.
امام صادق (علیهالسلام) میفرمایند: کسی که مال حرام وارد زندگیش شود، خداوند متعال حج و عمره و صلهی رحم او را قبول نخواهد کرد. حتی مال حرام در ازدواج و زناشویی او هم اثر منفی دارد.[2]
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرمایند: کسی که لقمهی حلالی بخورد، فرشتهای بالای سر او میایستد و برای گناهان او طلب بخشش میکند . . . بعد فرمودند: وقتی کسی لقمهی حرامی بخورد، همهی فرشتگان آسمان و زمین او را لعن میکنند.[3]
4. در ازدواج آبروی خانواده و شأن خانوادگی خود را هم در نظر بگیرید. برخی از جوانها که تدین خوبی دارند، بدون اعتنا به شأن خانوادهی خود همسری را انتخاب میکنند که خانوادهی آنها از اینکه او را عروس یا داماد خود بنامند شرم دارند. و با این انتخاب حرمت خانوادهی خود را در نگاه دیگران زیر سؤال میبرند. چنین کاری ممکن است باعث شود تا رشتهی ارتباطی جوان با خانوادهاش قطع شده و خدای ناکرده عاق والدین شود.
5. درست است که هدایت دیگران و کمک به آنها ارزش فوق العادهای دارد، اما هرگز ازدواج را بستر این نوع هدایتها قرار ندهید. چنین کاری در واقع حماقتی بزرگ محسوب میشود. در ازدواج به دنبال کسی باشید که همانند شما زندگی کرده نه کسی که میخواهد همانند شما شود. تفاوت زیادی میان این دو گروه است. کسی که یک عمر یا لااقل سالهای متمادی همانند شما زندگی کرده چنین اخلاق و رفتاری در او ملکه شده؛ اما کسی که میخواهد همانند شما شود اینگونه نیست. اخلاق خوب، حجاب خوب، نماز و عبادت خداوند قبل از این که یک رفتار باشند یک فرهنگ و اندیشه هستند. و پر واضح است که متخلق شدن به چنین فرهنگی تحول باطنی میطلبد و با صرف قول و قرار نمیتوان به چنین فرهنگی دست یافت. کم نیستند جوانهای عزیزی که بعد از ازدواج به دنبال نماز خوان کردن همسرشان، محجبه کردن او یا دور کردنش از فساد و فحشا هستند. در بخشی از این موارد میگویند در مجلس خواستگاری متوجه این عیب بودم ولی به من قول داد که بعد از ازدواج کار اشتباهش را کنار میگذارد. حالا مدتی است که ازدواج کردم اما میبینم که هنوز مشکل حل نشده!