آیین ازدواج (15) نگاهی اجمالی به عقد موقت
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
نگاهی اجمالی به عقد موقت:عقد موقت یکی از قوانین پیشرفته و مترقی اسلام عزیز است که در جای خود بسیار کارساز و مفید میباشد. همانگونه که از نام آن برمیآید، این عقد برای مواقع اضطراری است تا جامعه گرفتار گناه و فساد اخلاقی نشود. خداوند متعال در قرآن کریم از این عقد اینگونه یاد میکند: «فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً.»[1] (با زنهایى که ازدواج موقت مىکنید، باید مهر آنها را به عنوان یک امر واجب بپردازید).
عقد موقت و خانمهای غیر باکره:منظور از خانم غیر باکره، خانمهایی هستند که ازدواج کردهاند و به واسطهی طلاق ویا مرگ شوهر هم اکنون مجرد هستند. این خانمها باید در درجهی اوّل در فکر عقد دائم با مردی در شأن خود باشند، اما چون از یک طرف ممکن است سالها در انتظار چنین شوهری بمانند و از طرف نیاز عاطفی به یک مرد نتواند آنها را از گناه باز دارد، میتوانند با در نظر گرفتن ملاحظات عقد موقت، مدتی را در عقد موقت با مردی سپری نمایند تا در گناه و فساد گرفتار نشوند. همچنین برخی از این خانمها که بنا به دلایلی نمیتوانند ازدواج دائم داشته باشند، میتوانند با عقد موقت نیاز عاطفی و بلکه مالی خود را مرتفع گردانند. مثلا خانمهایی هستند که فرزند دختر دارند و صلاح نمیدانند دختر جوانشان زیر دست ناپدری بزرگ شود. یا اینکه پسرهایی دارند که به او اجازهی چنین ازدواجی نمیدهند. در این رابطه عمل به تذکرهای ذیل توصیه میشود:
1. هویت مردی که میخواهد با او ازدواج موقت داشته باشد معلوم باشد.
2. از این موضوع کسی را مطلع نسازند.
3. سعی کنند مردی را انتخاب کنند که توجه به نیازهای عاطفی آنها هم داشته باشد.
4. تعدّد ازدواج موقت با افراد مختلف ممکن است موجب نتوع طلبی خانم و در نهایت به خطر افتادن سرمایهی عفت و حیای او گردد. لذا سعی کنند با دقت مردی را انتخاب نمایند که بتوانند برای مدتی طولانی روی او حساب باز کنند.
5. اگر قصد ازدواج دائم دارند، مراقب باشند که جلوههای ازدواج موقت آنها را از عقد دائم و غافل نکند. کم نیستند خانمهایی که دوران طراوت جوانی خود را مشغول عقد موقت بودهاند و در دروان میانسالی به یکباره خود را تنها و بیپناه میبینند.
عقد موقت و خانمهای باکره:عقد موقت برای خانمهای باکره (یعنی خانمهایی که هنوز شوهر ندیدهاند) در وحلهی اوّل به صلاح نیست و بیش از هر چیز موجب درد سر میگردد. امام صادق (علیهالسلام) در مورد ازدواج موقت با دختر باکره میفرمایند: ازدواج موقت با دختر باکره کراهت دارد؛ چرا که موجب بروز عیب برای خانوادهاش میگردد.[2] در این قسمت چند مورد از گرفتاریهای این نوع ازدواج برای دختر باکره بیان میشود:
1. معاشرت با یک مرد در دروان عقد موقت برای روحیات لطیف دختر مشکل ساز است و ممکن است که بعد از ازدواج دائم نتواند آن گونه که باید در حق همسر خود محبت داشته باشد.
2. چون دختر تجربهی زندگی با مردی را ندارند، ممکن است مورد سوء استفاده قرار گرفته و عمری را در اندوه ندانم کاری خود سپری کنند. چه این سوء استفاده به لحاظ از بین رفتن بکارت باشد و چه اینکه به نحو دامی باشد که مردهای شیاد برای او میچینند تا وی را در منجلاب فساد قرار دهند.
روزی دختر خانمی که به دلیل فوت پدر، اجازهاش ازدواجش در دست خودش بود، سراسیمه به مرکز مشاوره مراجعه کرد. این دختر با پسری رفیق میشود و بعد با یکدیگر صیغهی محرمیت میخوانند. رابطهی عاطفی میان این دو آنقدر صمیمانه میشود که کاملا یقین میکنند ازدواجشان حتمی است. روی همین اساس متأسفانه دختر، خانم بکارت خود را در معاشرت با پسر از دست میدهد. بعد از مدتی پسر به دلیل ممانعت خانوادهاش از ازدواج با او سر باز میزند و با یک معذرت خواهی ساده او را به حال خود رها میسازد و دنبال کار خود میرود. حالا این دختر مانده بود با مشکل بزرگی که زندگی آیندهی او را در هالهای از ابهام قرار داده بود!
3. بسیاری از مردهایی که رو به ازدواج موقت میآورند، در این ازدواج فقط به جنبهی غریزی آن مینگرند و توجهی به خواستههای عاطفی دختر ندارند. این بیوجهی ممکن است باعث شود تا به تدریج دختر از جنس مرد متنفر شود و به خواستگارهای خود هم جواب منفی بدهد.
4. دختری که طعم معاشرت با مردی را نچشیده ممکن است در ازدواج موقت به یکباره به وی علاقمند شده و نتواند از او جدا شود. از یک طرف میبیند که زندگی دائم با آن مرد غیر ممکن است و از طرف دیگر با عشق و محبتی که از او در دلش افتاده نمیتواند ـ در قالب ازدواج دائم ـ مرد دیگری را در زندگی خود پذیرا باشد.
5. ممکن است دختر به دلیل جذابیت عقد موقت، دوران طلایی جوانی خود را از دست بدهد و با امروز و فردا کردن، خواستگار یا خواستگارهای خوب خود را از دست بدهد.
با این مسائل مشخص شد که عقد موقت برای دخترهای باکره مشکل ساز بوده و بسیار خطرناک میباشد. حال با در نظر گرفتن این مسأله اگر دختر خانم دید که تاب تحمل نداشته و میرود تا به گناه بیفتد میتواند ابتدا مشکل خود را با یک کارشناش مذهبی در میان بگذارد. چه بسا آن کارشناس راهکاری به او ارائه کرد تا از این مشکل رهایی یابد. به هر حال تا میتواند در مقابل مسائل عاطفی و نیازهای غریزی تحمل داشته باشد تا دچار درد سر نشود. در برخی موارد بسیار استثنایی که دختر به خاطر این مسائل نمیتواند پاک بماند و حتی مبتلا به مشکلات روحی و روانی شده است. از باب دفع افسد به فاسد میتواند با عقد موقت به صورت موقتی مشکل خود را مرتفع نماید. حال اگر دختر خانمی اجازهاش در دست خودش بود که با نهایت دقت با مردی عقد موقت میبندد و اگر اجازه در دست ولی بود. اینجا عرفا وشرعا بر ولی واجب است که با ازدواج موقت به نیاز دختر خود رسیدگی نماید و او را از این گرفتاری نجات دهد.
در این عقد باید تذکرهای ذیل لحاظ شود:
1. حتی الإمکان معاشرتشان در حد صحبت و گفتگوی معمولی باشد تا از آسیبهای عقد موقت دورتر باشند.
2. سعی کنند بجز پدر و مادر شخص دیگری را متوجه این عقد نکنند و با آنها در مورد این مسدله صحبتی به میان نیاورند. چه این شخص برادر و خواهر باشد و چه رفیق صمیمی. چرا که ممکن است بعدها همین افراد موضوع عقد موقت دختر را بر زبان جاری کنند و مشکل بزرگی برای وی درست کنند. (البته مخفی بودن موضوع عقد موجب نشود که دختر از مشورت با اهل آن خودداری نماید)
3. طولانی بودن زمان عقد موقت در برخی موارد برای خانم درد سر ساز است. دختر تمایلی به ادامهی این عقد ندارد و مرد مابقی مدت را به او نمیبخشد. همچنین با توجه به این که خواستگاری از خانمی که در عقد دیگری است حرام است ممکن است در دروان عقد موقت خواستگار خوبی برای خانم پیدا شود و دختر به خاطر این که در عقد ـ موقت ـ دیگری است نتواند پذیرای او باشد. روی همین اساس پیشنهاد میگردد که در ضمن خواندن صیغهی عقد، دختر از مرد وکالت بلاعزل بگیرد که هر وقت خواست بتواند از طرف مرد مابقی عقد را بر خود ببخشد.
4. به محض اینکه متوجه شدید در ازدواج موقت نیاز عاطفی شما برطرف شده دیگر به آن ادامه ندهید.
پی نوشتها: [1] . سورهی نساء، آیهی 24. امام صادق (علیهالسلام) در جواب شخصی که از متعه سؤال میکرد این آیه را قرائت فرمودند. الکافی، ج5، ص450. [2] . عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیهالسلام) قَالَ فِی الرَّجُلِ یَتَزَوَّجُ الْبِکْرَ مُتْعَةً قَالَ یُکْرَهُ لِلْعَیْبِ عَلَى أَهْلِهَا. / الکافی، ج5، ص462.