وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

ابو بصیر یکی از شاگردان امام باقر (علیه­السلام) است که از نعمت بینایی بی­بهره بود.

روزی محضر حضرت مشرف شد و عرض کرد: شما وارث رسول خدایید؟ حضرت فرمودند: بله.  

گفت: رسول خدا وارث انبیای الهی است؟ حضرت فرمودند: بله.  

گفت: شما می­توانید ـ همانند انبیای الهی ـ مرده­ها را زنده کنید و کورها را شفا دهید؟ 

امام ـ که متوجّه خواسته­ی ابوبصیر شده بودند ـ فرمودند: بله به اذن الهی ما می­توانیم این کارها را هم انجام دهیم.  

بعد حضرت فرمودند: ای ابوبصیر جلو بیا! آنگاه دو دست مبارکشان را به چشمان او کشیدند. به اذن خداوند چشمانش بینا شد و توانست همه جا را ببیند.  

امام اندکی بعد فرمودند: ای ابوبصیر! آیا دوست داری چشمانت بینا باشد و در آخرت همانند مردم جواب پس دهی؛ یا اینکه دوست داری به حالت قبلی خود برگردی و در مقابل بدون حساب وارد بهشت شوی؟  

ابوبصیر بعد از اندکی درنگ گفت: چشمانم را به حالت اوّل برگردانید.  

(کتاب شریف بحارالأنوار ج : 78 ص : 201 به نقل از کِتَابُ دَلَائِلِ الْإِمَامَةِ لِلطَّبَرِیِّ)  

در روایت ظرافتهایی است که به برخی از آنها اشاره می­شود:­ 

1ـ ابوبصیر به خاطر ادب و حیایی که داشت، خواسته­ی خود را امام را بسیار مؤدبانه امام مطرح کرد.  

نتیجه: ما هم از خدا و امام زمانمان خواسته­هایی در قالب دعا و توسل داریم. سعی کنیم خواسته ی خود را مؤدبانه مطرح کنیم نه اینکه ـ خدای ناکرده ـ متکبرانه و از موضع طلب­کار چیزی بخواهیم. فراموش نکنیم که مهمتر از برآورده شدن خواسته و حاجت، اظهار بندگی در محضر خدای یکتا و تقویت روحیه­ی تواضع در برابر امام زمان (علیه­السلام) است.     

2ـ مصلحت ابوبصیر در این بود که نابینا باشد.  

نتیجه:  اگر خداوند متعال ما را از نعمتی محروم کرده، توجه داشته باشیم که حتما مصلحت ما در همین بوده است. مثلا اگر قیافه­ی زیبایی نداریم یا مال و ثروت سرشاری در دستمان نیست. بدانیم که شاید زیبایی و مال به مصلحتمان نبوده و چه بسا ممکن بوده به خاطر قیافه­ی زیبا و مال و ثروت، آخرت خود را به باد دهیم. همانگونه که برخی از مردم بر باد داده­اند.  

3ـ ابوبصیر به خاطر آخرت خود نابینایی را بر بینایی ترجیح داد.  

نتیجه: اگر در زندگی خود، آخرت محور باشیم تحمل بسیاری از مشکلات و ناکامیها برایمان شیرین خواهد بود. مثلا اگر  انسان بداند که صبر کردن بر بد اخلاقی همسر می­تواند او را بهشتی می­کند راحت­تر زندگی می­کند. اگر جوانی بداند که صبر کردن بر «فقر»، «نقص جسمی»، «بیماری» یا حتی «بی توجهی دیگران» موجب می­شود در آخرت بهره­ی فراوانی ببرد، به استقبال مشکلات می­رود. چنین شخصی نه تنها از خداوند شکایت نمی­کند؛ بلکه شاکرانه از دل سختی­ و گرفتاری­ها عبور کرده و می­داند که این سختی در واقع سفره­ی نعمتی است که خدای متعال برای او گسترده است.   

*سالروز شهادت باقر العلوم ، امام باقر (علیه­السلام) را به همه­ی شیعیان تسلیت عرض

می­کنم*   

لینک مطلب در خبرگزاری: http://www.yazdfarda.com/news/41132.html