وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سیوطی در جامع الصغیر[2] و ابن اثیر در النهای?[3] چنین نقل می­کنند که پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) فرمود: «العَمائمُ تیجانُ العرب» عمّامه­ها به منزله­ی تاج برای عربها به شمار می­روند.

پادشاهان فارس وقتی که به قدرت می­رسیدند تاج گذاری می­کردند و عربها برای تاج بدلی جز عمّامه نداشتند، از این روی در میان عرب رسم بود که عمامه را فقط بزرگان بر سر می­گذاشتند.[4]

شَبلنجی در کتاب نور الابصار[5] یکی از القاب رسول خدا(صلی­الله­علیه­وآله) را «صاحبُ التّاج» شمرده است و می­گوید: علت این نامگذاری آن است که عمّامه­ها برای عرب به منزله­ی تاج هستند.

با توجّه به این مطلب، وجود مقدّس رسول اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) در روز غدیر خم عمّامه­ای را با شکلی خاص، که نشان از عظمت و جلالت داشت بر سر علی (علیه­السلام) گذاشت.[6]

حافظ عبد الله بن ابی شیبه، و ابو داود طیالسی[7]، و ابن منیع بغوی، و ابوبکر بیهقی[8]، از امیر المؤمنین علی (علیه­السلام) این­گونه روایت می­کنند که حضرت فرمود: «رسول خدا (صلی­الله­علیه­وآله) در روز غدیر خُم عمّامه­ای بر سرم گذاشت و ادامه­ی آن­را به پشتم انداخت» و در جای دیگر آمده که: «یک طرف آنرا به روی شانه­هایم انداخت» و بعد حضرت رسول (صلی­الله­علیه­وآله) فرمود: «خداوند در روز بدر و حُنین مرا با ملائکه­ای که چنین عمّامه­ای بر سر داشتند، یاری کرد» و فرمود: «عمّامه، سپر و مانعی بین کفر و ایمان است

حافظ دیلمی[10] از ابن عباس نقل می­کند، هنگامی که رسول خدا (صلی­الله­علیه­وآله) عمّامه­ی خود[11] را بر سر علی (علیه­السلام) گذاشت، به او گفت: «ای علی! عمّامه­ تاج عرب است».

تذکر: منبع همه ی مطالب کتب اهل سنت است.