حقوق معصومین (2) مودت و اظهار دوستی
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
حقوق اهل بیت (علیهمالسلام) / مودت و اظهار دوستی
قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى.[1]
اوّلین حقی که این بزرگواران به عهدهی ما دارند، حق دوستی و ابراز محبت است. چون آن بزرگواران مظهر اسم «الغنی» خداوند هستند، احتیاجی به ما ندارند؛ بلکه ما هستیم که به آنها نیازمندیم. معنای حق هم در اینجا اینگونه است.
ابن عباس: قال النبی و قد ارسلنی إلی حاجه: فإن اردت حاجتک فأحبَّ علیا و ذریَّته، فإنَّ حبَّهم فرضٌ من الله عزوجل للعباد.[2] ابن عباس میگوید پیامبر اکرم مرا به دنبال کاری فرستاد. قبل از رفتن به من فرمود: اگر میخواهی به مقصودت برسی علی و فرزندانش را دوست داشته باش. چرا که خداوند متعال محبت به آنها را برای بندگان خود واجب کرده است.
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیهالسلام) قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلیاللهعلیهوآله) مَنْ أَرَادَ أَنْ یَتَمَسَّکَ بِعُرْوَةِ اللَّهِ الْوُثْقَى الَّتِی قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فِی کِتَابِهِ فَلْیُوَالَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُحِبُّهُمَا مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ .[3] امام باقر (علیهالسلام) از قول رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) میفرمایند: کسی که میخواهد به ریسمان محکم الهی (عرو? الوثقی) ـ که خداوند در قرآن خود از آن یاد کرده ـ تمسک جوید، باید موالات علی بن ابیطالب و حسن و حسین (علیهمالسلام) را داشته باشد. چرا که خدای تبارک و تعالی این دو بزرگوار را از فوق عرش خود ـ که جایگاهی بسیار رفیع است ـ دوست دارد.
ابْنِ عَبَّاسٍ فِی قَوْلِهِ تَعَالَى «وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً» قَالَ الْمَوَدَّةُ لِآلِ مُحَمَّدٍ.[4] ابن عباس در مورد این آیه از قرآن کریم «... و هر کسى کار نیکى انجام دهد، ما بر نیکى او مىافزاییم...» میگوید: منظور، محبت آل محمد (علیهمالسلام) است.
[1] . سورهی شوری، آیهی 23. [2] . ینابیع اللمود?، ج2، ص292، ح842. [3]. کاملالزیارات، ص51. بحارالأنوار، ج24، ص47. / ... فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى ... / وَ مَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى وَ إِلَى اللَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُور./ [4]. بحارالأنوار، ج42، ص270. / ذلِکَ الَّذی یُبَشِّرُ اللَّهُ عِبادَهُ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ. شوری 32/ .
