وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

یا أیُّها الرَّسولُ بَلِّغ مَا اُنزِلَ إلَیکَ مِن ربِّک وَ إن لَم تَفعَل فَما بَلَّغتَ رِسالَتَهُ وَ اللهُ یَعصِمُکَ مِن النَّاسِ»[1]

ای رسول! آنچه را که از ناحیه­ی پروردگارت به تو نازل شده ابلاغ کن و اگر چنین نکردی بدان که رسالتت را انجام نداده­ای و خداوند تو را ـ در راه تبلیغ دین ـ از شرّ مردم حفظ می­کند.

محمد بن جریر طبری در کتاب الولایه[2] می­گوید پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) در غدیر خم فرمود: … ای مردم! آنچه را که به شما گفتم تکرار کنید و به آن قائل شوید، و بر علی به عنوان امیرالمؤمنین سلام دهید و بگویید حمد مخصوص خدایی است که ما را به واسطه­ی ولایت علی هدایت کرد و اگر خداوند ما را به این امر هدایت نمی­کرد ما خود هرگز نمی­توانستیم به این امر هدایت شویم[3]… (و بعد می­گوید:) اوّلین کسانی که با علی (علیه­السلام) بیعت کردند ابوبکر و عمر و عثمان و طلحه و زبیر بودند.

طبری در تفسیر طبری[4] و احمد حنبل در مسند احمد[5] می­گویند: عمر به ملاقات علی (علیه­السلام) رفت و به او گفت: «گوارا باد بر تو ای پسر ابی طالب! امروز مولای من و مولای هر مرد و زن مؤمنی شدی!».

این بیعت و توقّف پیامبر در غدیر خُم، سه روز به طول انجامید و مردم جریان این واقعه را که در آخرین سال عمر شریف پیامبر اکرم (صلی­ الله­ علیه­ وآله) و در حجَّه الوداع، صورت گرفت به گوش دوستان و آشنایان خود رساندند تا جایی که حدیث غدیر راویان بسیاری پیدا کرد و در نقل روایت از حدّ تواتر هم گذشت.

در گروه راویان خطبه­ی غدیر، می­توان از این افراد نام برد:

1. طلحه بن عبید الله تمیمی[6]

2. زبیر بن عوام قرشی[7]

3. عمر بن خطاب[8]

4. ابوبکر بن ابی قُحافه[9]،