وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه فرمایید.

خطبه­ی 222 از نهج البلاغه­ی امیرالمؤمنین (علیه­السلام) / قسمت چهارم

بِمَنْزِلَةِ الْأدِلَّةِ فِی الْفَلَوَاتِ (آنان به منزله­ی راهنمایانی هستند در بیابان­ها) مَنْ أخَذَ الْقَصْدَ حَمِدُوا إِلَیْهِ طَرِیقَهُ (کسی که در راه میانه قدم بردار راهش را ستوده) وَ بَشَّرُوهُ بِالنَّجَاةِ (و بشارت به نجاتش می­دهند) وَ مَنْ أخَذَ یَمِیناً وَ شِمَالًا (کسی هم که راه افراط و تفریط را در پیش گیرد) ذَمُّوا إِلَیْهِ الطَّرِیقَ وَ حَذَّرُوهُ مِنَ الْهَلَکَةِ (راهش را مذمت کرده و از هلاکت بر حذرش می­دارند) وَ کَانُوا کَذَلِکَ مَصَابِیحَ تِلْکَ الظُّلُمَاتِ (آنان بدین­گونه چراغ­های این تاریکی­ها) وَ أَدِلَّةَ تِلْکَ الشُّبُهَاتِ (و راهنمایان آن شبهات هستند).

شرح و توضیح:

بِمَنْزِلَةِ الْأَدِلَّةِ فِی الْفَلَوَاتِ: دنیا همانند بیابانی پهناور، بی­انتها و تاریک است. خداوند متعال برای نجات ما از این سرگردانی، نشانه­ها و چراغ­هایی از هدایت را در مسیر زندگی قرار داده که متواضعین طالب حق را به سوی جاده­های هدایت رهنمون شوند. کسانی که بهره­ای از تواضع نداشته و غرق در منیّت و خودبینی هستند، هرگز نمی­توانند راهبری اهل ذکر را بپذیرند و دنبال آن­ها روند. این افراد، سرگردان بیابان دنیا شده و سرنوشتی جز هلاکت، انتظار آن­ها را نمی­کشد. بنابراین به هر اندازه که انسان از تواضع و فروتنی بیشتری برخوردار باشد، به همان نسبت میل و اشتیاقش به تمکین در برابر راهنمایی اهل ذکر بیشتر می­شود و در نتیجه­ی بهره­ی بیشتری از هدایت خواهد برد و هر اندازه که از تواضع کمتری برخوردار بوده و سرگردان کوره­راه­های تکبر باشند، به همان نسبت از پذیرش مطالب حکمت آمیز و نصیحت­های مشفقانه­ی آن­ها سر باز می­زنند و جز گمراهی و سرگردانی، بهره­ی دیگری در این راه نمی­برند.

مَنْ أخَذَ الْقَصْدَ حَمِدُوا إِلَیْهِ طَرِیقَهُ... : «قصد» به معنای میانه روی است. منظور از راه میانه هم راهی است که از هرگونه افراط و تفریط به دور باشد. خداوند متعال در رابطه با امت اسلام می­فرماید: «وَ کَذَالِکَ جَعَلْنَاکُمْ أُمَّةً وَسَطا.»

اهل ذکر ضمن توجه به این مطلب هر کس را که در راه میانه و به دور از افراط و تفریط ببینند تشویق کرده و با بشارت به نجات او را در ادامه­ی این راه مصمم می­کنند. همچنین اگر کسی را در راه افراط و تفریط ببینند سکوت نکرده و وظیفه­ی خود می­دانند که با نهی از منکر راهش را مورد نکوهش قرار داده و از سرنوشت ناگواری که در انتظارشان است آگاهشان سازند.

 وَ کَانُوا کَذَلِکَ مَصَابِیحَ تِلْکَ الظُّلُمَاتِ… : اهل ذکر با همین روشی که در پیش دارند که خوبی­ها را تقویت کرده و بدی­ها را مذمت می­کنند، در واقع چراغ ظلمت­های دنیا هستند و راهنمایان خوبی برای طالبان حق و راه میانه به می­باشند.

قسمت بعدی: http://andiseh57.parsiblog.com/Posts/276   .....  قسمت قبلی: http://andiseh57.parsiblog.com/Posts/274