وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه فرمایید.

سلسله درس­هایی از معاد

درس چهارم: تصور صحیح از مرگ

مشکل اصلی اکثر انسان­ها در رابطه با مرگ این است که تصور صحیح از مرگ ندارند. اگر تصور انسان از مرگ عوض شود، مسلما عنوان مرگ را یکی از زیبایی­های عالم خلقت می­یابند. در تصور صحیح از مرگ توجه به چهار نکته­ی اساسی ضرورت دارد:

1 ـ مرگ، نسبی است. یعنی مرگ نسبت به دنیا مرگ است و نسبت به جهان پس از دنیا تولّد است. در واقع مرگ پایان قسمتی از زندگی و آغاز مرحله­ی نوینی از بخش اصلی زندگی است.

2 ـ همان­گونه که رحم مادر انسان را آماده می­کند تا وارد دنیا شود، خود دنیا هم به منزله­ی رحمی است که انسان را آماده­ی ورود به عالم آخرت می­نماید. همان­گونه که رحم مادر با دنیا قابل مقایسه نیست، عالم آخرت هم با عالم دنیا قابل مقایسه نمی­باشد. عالم آخرت مرحله­ی نوینی از زندگی و تکامل انسانی است که تصور آن در این دنیای خاکی به هیچ وجه امکان پذیر نمی­باشد.

 فلاسفه در رابطه با مرگ طبیعی چنین می­گویند: هر اندازه که نفس در حرکت جوهری قوی­تر شود، از عالم ماده دورتر و به عالم ملکوت نزدیک­تر می­گردد. روی همین اساس به تدریج توجه او نسبت به بدن کمتر شده و بدن به تدریج رو به ضعف می­رود. این حرکت تا جایی پیش می­رود که به طور کلی از بدن بی­نیاز شده و توجه خود را از آن بردارد. در این حالت است که دیگر تدبیری نسبت به بدن ندارد و مرگ طبیعی بر انسان عارض می­شود. با این حساب همه­ی انسان­ها به سوی کمال حرکت می­کنند. البته میان کمال و سعادت تفاوت است. کسی که اعمال نیکی دارد با مرگ به کمال سعادت می­رسد و کسی که اعمال پلیدی دارد با مرگ به کمال شقاوت راه می­یابد.

3 ـ قرآن کریم در رابطه با مرگ فرموده است: «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ؛ هر کسی مرگ را می­چشد.» با توجه به این آیه­ی شریفه، مرگ انسان را نمی­چشد و از بین نمی­برد؛ بلکه این انسان است که مرگ را می­چشد و از بین می­برد. وقتی با چشیدن مرگ آن را از بین بردیم، آن­گاه است که جاودانه می­شویم.

4 ـ ماهیت مرگ امری عدمی و به معنای نابودی نیست. قرآن کریم از مرگ تعبیر به توفّی می­کند. و توفّی به معنای گرفتن تمام و کمال است. «اللَّهُ یَتَوَفَّى الْأنْفُسَ حینَ مَوْتِها؛ خداوند جان‏ها را به هنگام مرگشان به طور کامل مى‏گیرد.»بنابراین طبق نظر قرآن کریم مرگ امری وجودی بوده که در راستای تکامل انسان صورت می­گیرد تا به سایر استعدادهای او همچون «خلود» و «تجرّد» که در دنیا امکان ظهور نداشتند، پاسخ گفته شود.

پی نوشتها:    . سوره­ی آل عمران، آیه­ی 185.    . سوره­ی زمر، آیه­ی 42.

«««مطلب قبلی     مطلب اوّل     مطلب بعدی»»»