وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سلسله درس­هایی از معاد

درس بیست و ششم: نشانه­های قیامت (نزول حضرت عیسی)

خداوند متعال در یک قانون کلی فرموده است: «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْت‏؛ هر کسى مرگ را مى‏چشد». از طرفی خود حضرت عیسی (علیه.السلام) هم می­فرماید: «وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا؛ و سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولّد شدم، و در آن روز که مى‏میرم، و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد!».

از این آیات مشخص می­گردد که وجود مقدس حضرت عیسی (علیه­السلام) هم همانند دیگران مرگ دارند و روزی از دنیا خواهند رفت. البته هر چند که روایات دال بر زنده بودن ایشان است، اما آیاتی که در قرآن کریم وارد شده نه مرگ آن حضرت را مشخص می­کند و نه حیات کنونی ایشان را. خداوند در یک جا خطاب به حضرت عیسی (علیه­السلام) می­فرماید: «من تمام حقیقت تو را می­گیرم و تو را به سوی خود بالا می برم؛ یا عیسى‏ إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَی‏». سرانجام درباره­ی سخن یهودیان که معتقدند آن حضرت را به دار آویختند چنین می­فرماید: «نه او را به دار آویختند و نه او را کشتند؛ وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُم».

خداوند در حال حیات عیسی (علیه­السلام) به او خطاب کرد که «إِنِّی مُتَوَفِّیکَ»، ولی معلوم نیست این توفِی و اخذ روح قبلا رخ داده یا در آخرالزمان رخ می­دهد؟ چنان­که معلوم نیست منظور از «وَ رافِعُکَ إِلَی؛ تو را به سوی خود بالا می­برم»، این است که فقط روح تو را بالا می­برم یا روح و جسم را با هم بالا می­برم. از طرفی هم آیه­ی «وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ»، صرفا ناظر به تکذیب ادعای یهود است که می­گفتند: «ما عیسی را کشتیم!» و این آیه نمی­تواند شاهدی بر زنده بودن ایشان باشد.  

از امام رضا (علیه­السلام) نقل شده: امر هیچ یک از انبیاء و حجج الهی بر مردم مشتبه نشد مگر جریان عیسی (علیه­السلام) زیرا وی زنده از زمین به سوی آسمان برده شد و در بین آسمان و زمین روحش قبض شد و چون او را به آسمان بالا بردند روحش را به او برگرداندند؛ چنان­که خداوند فرمود: «یا عیسى‏ إِنِّی مُتَوَفِّیکَ وَ رافِعُکَ إِلَیَّ و مُطهِّرُکَ».

علامه­ی طباطبایی در المیزان چنین می­فرماید: حجاج به شهر بن حوشب گفت: آیه­ای در قرآن است که مرا خسته کرده. شهر گفت کدام آیه؟ گفت: آیه­ی «وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِه‏؛ و هیچ یک از اهل کتاب نیست مگر اینکه پیش از مرگش به او [حضرت مسیح‏] ایمان مى‏آورد». به خدا من دستور می­دهم که گردن یهودیان و مسیحیان را می­زنند و او را به دقت می­نگرم و تا وقتی که خاموش می­شود لب حرکت نمی­دهد. شهر گفت: خدا امیر را به سلامت دارد، آیه چنین نیست که تأویل کردی. گفت: پس چطور است؟ شهر گفت: عیسی (علیه­السلام) پیش از قیامت به دنیا فرود می­آید و هیچ اهل ملتی اعمّ از یهودی و غیره نمی­ماند مگر آن که پیش از مرگ به وی ایمان می­آورد و پشت سر حضرت مهدی (علیه­السلام) نماز می­خواند. حجاج گفت: شگفتا! این مطلب از کجا به تو رسیده؟ گفتم محمد بن علی بن الحسن بن علی بن ابیطالب (امام باقر) برای من گفت. حجاج گفت: به خدا از سرچشمه­ی زلالی گرفته­ای.

علامه­ی طباطبایی می­فرماید: نزول جضرت عیسی (علیه­السلام) در هنگام ظهور مهدی (عجل­الله­تعالی­فرجه) از طرق اهل سنت و شیعه از پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) و ائمه­ی اهل بیت (علیهم­السلام) مستفیض و مشهور است.

پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) می­فرماید: «مهدی از فرزندان من است. عیسی بن مریم برای یاری او نازل می­شود و پشت سرش نماز می­خواند؛ مِنْ ذُرِّیَّتِی الْمَهْدِیُّ إِذَا خَرَجَ نَزَلَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ لِنُصْرَتِهِ فَقَدَّمَهُ وَ صَلَّى خَلْفَهُ».

گفتنی است که وقتی امام زمان (علیه­السلام) بیت المقدس را فتح می­کند و آن­جا را از لوس وجود یهودیان پاک می­کند، هنگام اقامه­ی نماز حضرت عیسی (علیه­السلام) نازل می­شود و در کنار امام زمان قرار می­گیرد. حضرت مهدی (علیه­السلام)، عیسی (علیه­السلام) را به پیش نمازی دعوت می­کند، اما حضرت عیسی که می­داند مقام امام زمان (علیه­السلام) بسیار بالاتر است نمی­پذیرد و به امام زمان خود اقتدا می­کند. اهل کتاب پیامبر خود را می­شناسند و وقتی او را پیرو و تابع حضرت مهدی (علیه­السلام) می­بینند بعد از ایمان به حضرت عیسی (علیه­السلام) به امام زمان (علیه­السلام) هم ایمان آورده و او را یاری می­کنند.