جایگاه صحیح ذکر
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
سخنرانی کوتاه (2): جایگاه صحیح ذکر
ذکر خدا احیا کنندهی قلوب بیمار و عامل ارتباط انسان با عالم ملکوت است. خدای متعال در قرآن ما را به ذکر همیشگی و تفکر در شیگفتیهای خلقت خود فرا میخواند: «الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْض؛ آنان که خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو خفته، یاد مىکنند و در آفرینش آسمانها و زمین مىاندیشند».
هر چند که معنای ذکر فراتر از ذکر لسانی است و شامل ذکر قلبی هم میشود، اما باید توجه داشته باشیم که ذکر لسانی زمانی تأثیر گذار است که برای حل مشکلات و مسائل زندگی اقدام عملی هم صورت گیرد (البته در مواردی که زمینهی اقدام عملی وجود داشته باشد).
شخصی میگفت: سالهاست که با همسر و فرزندانم مشکل دارم و زندگی خوبی نداریم. با کنکاش در زوایای مختلف زندگی ایشان متوجه شدم که این فرد وظایفی در قبال خانوادهی خود دارد و با کوتاهی و کم توجهی به آنها عمل نمیکند. روی همین حساب به ایشان گفتم: شما باید این کارها را انجام دهی. هنگام پاسخگویی به مشکل او میدیدم که با بیحوصلگی به حرفهای بنده گوش میداد. هنوز سخنانم به انتها نرسیده بود که گفت: حاج آقا این حرفها درست! اما شما بفرمایید چه ذکری بگم تا مشکلم حل بشه؟!
خواستگاه چنین ذکری نه تنها روحیهی عبودیت و بندگی خداوند نیست، بلکه تنها خواستگاه آن، وجود روحیهی تنبلی و تن آسایی است.
این نوع افراد به جای آنکه به تلاش و همت خود را مزیّن به کمالات اخلاقی و صفات پسندیده نمایند، قصد دارند بدون انجام این کارها و صرفا با تکیه به ذکر زبانی بر مشکلات خود فائق آینده و حال آنکه عامل مشکلات زندگی آنها صفات رزیله و عمل نکردن به وظایف خود است.
چنین نگرش منحرفانهای به ذکر، موجب میشود تا همواره در مشکلات و سختیها دست و پنجه نرم کنیم و با دوری از ادای حثوث دیگران، دنیا و آخرت خود را هم تباه سازیم.
پی نوشت: . سورهی آل عمران، آیهی 191.