وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سخنرانی کوتاه (3): قبرستـــان دنیـــا زده!

قبر، خانه­ی خاکی ما انسان­ها و آرامگاه بعد از مرگ ما است. یکی از مهمترین آثار زیارت قبور، یاد مرگ و دل کندن از زینت­های فریبنده­ی دنیا است. وقتی همواره به یاد مرگ بودیم، و به عالمی فراتر از دنیا اندیشیدیم، دنیا را  حقیر و کم اهمیت می­بینیم و به تبع آن، مشکلات و گرفتاری­های آن را هم کوچک می­شماریم. با کوچک شمردن دنیا و مشکلات دنیایی است که می­­توانیم از کنار ناگواری­های زندگی با رویی گشاده و خاطری مطمئن عبور کنیم، و عزت نفس و بزرگواری خود را فدای آرزوهای دنیای فانی نکنیم.

اهل دنیا که تاب دل کندن از معشوق خود (دنیا) را ندارند، همواره از قبرستان در هراس بوده و از آن گریزان هستند. این افراد اگر ناچار شوند سری به قبرستان بزنند، در تلاش هستند تا ندای نصیحت آمیز قبر را  با زینت­های دنیایی دفن کنند و با یاد مرگ، عیش خود را مکدّر نبیند.  

یکی از نمونه­های عینی این ماجرای تلخ سپردن اداره­ی قبرستان تخت فولاد اصفهان به دست افرادی است که نه تنها معاد محور نیستند، بلکه با دنیا محوری و دنیا گرایی، روح عبادی و ناصحانه­ی آن­جا را تضعیف کرده­اند. قبرستان تخت فولاد که زمانی ابّهت و هیمنه­ی مرگ را می­توان به عیان چهره­ی خاکی آن دید، با سنگ فرش­های آن­چنانی و حوطه سازی­های جاهلانه تبدیل به محلی برای تفریح کودکان و خانواده­ها و مکانی برای گردش­گری مسافران شده است.