سیره نبوی در قرآن کریم (1)
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
سیرهی نبوی در قرآن کریم (1)
1) بشارت به پیامبر اکرم
حضرت عیسی (علیهالسلام) در مورد پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْراةِ و مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی مِنْ بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَد؛ تصدیقکننده کتابى که قبل از من فرستاده شده [تورات] مىباشم، بشارتمیدهم به رسولى که بعد از من مىآید و نام او احمد است!»
بشارت، زمانی معنا میدهد که پیامبر بعدی مطلب تازهای برای مردم به ارمغان آورد و فضیلت بیشتری از پیامبر قبلی داشته باشد. اگر پیامبر خاتم در سطع انبیای گذشته بود اوّلا نیازی به آمدن او نبود و ثانیا مجالی هم برای بشارت وجود نداشت. از این مطلب روشن میشود که پیامبر خاتم از حضرت عیسی افضل بوده و کتابش هم بر تورات برتری دارد.
2) سیطرهی علمی پیامبر اکرم
خداوند متعال، قرآن کریم را «مُهَیمن» بر کتب انبیای پیشین قرار داده و میفرماید: «قرآن بر سایر کتابها سیطره دارد»، پس رهآورد رسول خاتم بالاتر از کتابهای انبیای گذشته است. از طرفی مقام و شخصیت معنوی هر پیامبری در کتاب آسمانی او تجلّی میکند. مقام موسای کلیم در حدّ تورات، مقام عیسای مسیح در حدّ انجیل، و مقام سایر انبیا هم در حدّ کتب و صُحُف آسمانی آنها ظهور کرده است. مقام و شخصیت پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) هم در کتاب قرآن تجلّی کرده است، کتابی که کتابهای انبیای گذشته زیر سیطرهی آن قرار دارد. وقتی سیطره و برتری قرآن کریم بر سایر کتابها ثابت شد، سیطره و برتری نبی خاتم هم بر سایر انبیا ثابت میشود.
منظور از این سیطره، سیطرهی مادی نیست، چرا که انبیای الهی همگی با یکدیگر برادر هستند «الأنْبِیَاءُإِخْوَةٌ»، بلکه منظور، سیطره و نفوذ علمی است. در قرآن کریم آمده است: «وَ أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتابِ وَ مُهَیْمِناً عَلَیْه؛و این کتاب [قرآن] را به حق بر تو نازل کردیم، در حالى که کتُب پیشین را تصدیق مىکند، و حافظ و نگاهبان آنها است». قرآن کریم بر سایر کتابهای آسمانی نفوذ علمی داشته و تحریف آنها را تصحیح میکند، به طوری که موارد تحریف شدهی آنها را پس از عرضهی بر قرآن به خوبی میتوان تشخیص داد و اصلاح کرد.
پی نوشتها: . سورهی صف، آیهی6. . سورهی مائده، آیهی48.