وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن  الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سلسله درس­هایی از کربلا (1)

عمده مطالب کلیدی این بجث ها، برگرفته از کتاب «کربلا مبارزه با پوچی ها» اثر استاد «اصغر طاهر زاده» است

کشور شام، جایگاه فرهنگ اموی

هاشم، جد پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­واله) است. او کلیددار خانه­ی کعبه بود و مردی بسیار متدین و سخیّ  بود. هر کس به نزد او می­آمد اکرامش می­کرد. به عریان را لباس می­داد و گرسنگان را اطعام می­کرد. او قرض مقروضین را ادا می­کرد و هر که مبتلا به دیه­ای می­شد، به نیابت از او ادا می­کرد. هر گاه ولیمه می­داد یا اطعام می­کرد، آن­قدر غذا می­داد که زیادی آن را برای پرندگان و حیوانات وحشی می­بردند. یک سال در مکّه قحطی شد و مردم برای پذیرایی از حاجیان چیزی نداشتند. هاشم، همه­ی شترهای خود را فروخت و قیمت آن را به گونه­ای صرف حاجیان کرد، که چیزی برای خود باقی نگذاشت. آوازه­ی کرامت و بزرگواری هاشم در همه جا پیچید و نزد همه مورد تکریم و احترام بود. امیه، فرزند عبد الشمس برادر زاده­ی هاشم است. او حسادت هاشم را در دل می­پروراند و تحمل دیدن جایگاه هاشم را نداشت. روی همین حساب قصد داشت مقام کلیدداری خانه­ی کعبه و پذیرایی از حاجیان را از آن خود کند. امیه، شروع به بذل و بخشش کرد تا مقامی چون مقام هاشم بدست آورد، اما آتش حسادت و نیت شیطانیش موجب شد تا مردم بیش از پیش نسبت به او بدبین شوند و همین امر موجب عزت بیشتر هاشم شد.

امیه سرانجام عموی خود هاشم را وادار می­کرد تا پیش یکی از کاهنان عرب بروند تا او به هر کدام را مورد ستایش قرار داد، پیروز میدان نبرد شده باشد. عظمت هاشم مانع از آن بود که با پسر برادرش وارد گود نزاع شود، اما اصرار امیه موجب شد تا هاشم تن به این خواسته دهد. هاشم برای پذیرش این خواسته دو شرط اساسی مطرح نمود. شرط اوّل آن بود که هر کس محکوم شد، در ایام حج، صد شتر سیاه چشم قربانی کند. دوم این­که به مدت ده سال از مدینه بیرون رود.

کاهن، به محض دیدن هاشم او را مورد تحسین و ستایش قرار داد و اعتنایی به امیه ننمود. امیه که کارش به شکست انجامیده بود از مکه خارج شد و به مدت ده سال در شام سکونت گزید. او در شام، مزورانه پایگاه اجتماعی خاصی بدست آورد و جایگاهی در میان شامیان پیدا کرد. پایگاه امیه در شام امر نامقدسی بود که بعدها معاویه ـ که از فرزندان امیه بود ـ توانست از آن بهره­ی کافی را ببرد و بنای سلطنت طاغوتی خود را در کشور شام بنا نهد، و ساختارهای اصلی اسلام را مورد تهدید جدی قرار دهد.  

مطلب بعدی»»»