وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

سلسله درس­هایی از کربلا (3)

پرده از چهره­ی تزویر کنار می­رود

همان­گونه که قبلا هم بیان شد معاویه با ممزوج کردن فرهنگ جاهلی اموی با فرهنگ اومانسیتی روم، اساسی­ترین و بنیادی­ترین جنگ را علیه اسلام آغاز نمود. جنگی که هم اکنون هم ادامه دارد و ساختارهای اسلام را هدف قرار داده است.  

معاویه به گونه­ای رفتار می­کرد که حتی افراد به اصطلاح نخبه­ی جامعه هم نمی­توانستند درک صحیحی از فاجعه­ی به وجود آمده داشته باشند. تنها عده­ی معدودی می­توانستند پی به انحراف رفتاری معاویه ببرند. به عنوان مثال، ابوذر غفاری که تربیت شده­ی مکتب امیرالمؤمنین علی (علیه­السلام) بود، وقتی وارد شام شد و انحراف­های رفتاری معاویه را با چشم دید به مقابله­ی جدی با او پرداخت، و او را مورد نکوهش و بازخواست قرار داد.

در زمان حاکمیت امیرالمؤمنین (علیه­السلام) مردم سطحی­نگر توجهی به عمق فاجعه­ی پیش آمده نداشتند؛ روی همین حساب، حساسیت­های امیرالمؤمنین (علیه­السلام) را به حساب افراطی­گری ایشان می­گذاشتند. بعد از حضرت امیر، امام حسن مجتبی (علیه­السلام) هم با چنین مشکلی مواجه بودند و مردم زمان ایشان هم تحلیل صحیحی از شرایط پیش آمده نداشتند.

معاویه، تا حدودی ظاهر سازی و مردم فریبی می­کرد؛ اما یزید که به دنبال معاویه روی کار آمد این­گونه نبود. او علنا شراب می­نوشید، سگ بازی و میمون بازی می­کرد و دین و مقدسات را به تمسخر می­گرفت. در این زمان بود که همان به اصطلاح نخبگان جامعه به تردید افتادند و تا حدودی پرده از چهره­ی تزویر این فرهنگ کنار رفت. امام حسین (علیه­السلام) از این موقعیت استثنایی استفاده کردد و با قیام خود تمامی پرده­ها را از چهره­ی پلید فرهنگی اموی ـ رومی معاویه کنار زد و شاکله­ی آن را در پیچید. قیام آن حضرت، مرز اصلی جبهه­ی حق و باطل را به خوبی آشکار کرد و آن را برای همگان به نمایش گذاشت. امام حسین (علیه­السلام) قیام کرد تا ره­پویان جاده­های سعادت و بندگی در ظلمت و حیرت و تردید سرگردان نشوند، و با شاخص قرار دادن قیام حسینی بتوانند مرز حق و باطل را تشخیص دهند و راه صحیح مواجهه با فرهنگ اموی ـ رومی را بیاموزند.

داستان کربلا، داستان مقابله­ی اسلام با فرهنگ غرب حس شده است. در این میان تنها امام وعصوم است که می­فهمد چگونه با این فرهنگ شوم به مقابله برخیزد. امام قیام کرد تا اولا دین­داری صحیح را از دین­داری مزورانه جدا کند و ثانیا راه مقابله­ی صحیح با فرهنگ معاویه­ای را بر همگان روشن سازد. روی همین حساب است که امروز برای شناخت دین صحیح، راهی جز حکمت حسینی سراغ نداریم و برای مبارزه با دشمنان اسلام و انسانیت هم چیزی جز حکمت و فرهنگ حسینی راه­گشا نخواهد بود. جبهه­ی کربلا همیشه پابرجاست و فرهنگ حسینی همواره بافرهنگ غرب حس زده و ستیز است و سروشتی جز پیروزی هم نخواهد داشت، همان­گونه که ابا عبد الله الحسین (علیه­السلام) در کربلا به پیروزی رسید.

فرهنگ و تمدن غرب رضا خان را روی کار آورد تا با تمدن خود با کلّ دین به مبارزه برخیزد. رضا خان در ابتدا سعی داشت تا خود را عزادار ابا عبد الله الحسین (علیه­السلام) نشان دهد، اما با مرور زمان پی به واقعیت بزرگی برد. او متوجه شد که تا فرهنگ حسینی در جامعه حاکم است نمی­تواند فرهنگ و تمدت غرب را در میان مردم رواج دهد، روی همین اساس بود که به مبارزه­ی جدی با فرهنگ حسینی پرداخت و عزاداری برای سید و سالار شهیدان را ممنوع ساخت! 

انقلاب اسلامی ایران هم با فرهنگ کربلا به پیروزی رسید. در سال 57 آخرین سفیر آمریکا در ایران می­گوید: در ملاقاتی که قبل از محرم آن سال با شاه ایران داشتم، او گفت: «اگر از محرم امسال بگذریم، پیروز می­شویم!». یعنی خود شاه هم تنها دشمن خود را فرهنگ حسینی می­دانست و از آن پروا داشت.   

«««مطلب قبلی      مطلب اوّل    مطلب بعدی»»»