وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید

سخنرانی کوتـاه دبستانی (5): خداوند می­بیند و می­شنود

خدای متعال هم «سمیع» است و هم «بصیر». بچه­ها؟! سمیع یعنی چی؟! [یعنی خداوند ... (اشاره به گوش کنید تا بچه ها راحت جواب بدهند) آفرین بچه ها !...] یعنی خداوند شنواست. بصیر یعنی چی؟! [یعنی خداوند .... (اشاره به چشم کنید) بله آفرین !...] یعنی خداوند بینا است. حالا یک سؤال؟ این­که می­گوییم خداوند «شنوا» و «بینا» است چه معنایی دارد؟!

معنایش این است که ما هر کاری می­کنیم خداوند آن را می­بیند و می­شنود. حتی اگر آن کار را در خلوت انجان بدیم، باز هم  می بیند و می شنود. خداوند متعال از افکار و نیت های ما هم با خیر است. معنای دیگر دیدن و شنیدن خداوند این است که وقتی کارهای خوب ما را دید برای ما پاداش خوبی کنار می­گذارد تا بهشتی شویم، و وقتی کارهای بد ما را می­بیند گناه آن را برای ما می­نویسد.

وقتی که شما خسته از مدرسه به خانه می­روید و با وجود خستگی درس و راه مدرسه، وضو می­گیرید و نماز می­خوانید، خداوند متعال کار خوب شما و خستگی شما را می­بیند و به ملائکه­ی خود می­گوید: «ملائکه­ی من ببینید که این بنده­ی خوب من با وجودی که خسته بود باز هم نماز خود را در اوّل وقت آن خواند». بعد خدای متعال پاداش خوبی برای شما کنار می­گذارد.

هنگام نماز خداوند به شما نگاه می­کند. بعضی از بچه­ها وقتی نماز می­خوانند به این طرف و آن طرف نگاه می­کنند. این کار خوبی نیست. وقتی با خداوند صحبت می­کنیم باید ادب داشته باشیم و به احترام خداوند فقط به مهر خود نگاه کنیم.

وقتی در هوای سرد وضو می­گیرید و در نماز جماعت مدرسه شرکت می­کنید، خداوند همه­ی سختی­های آن را می­بیند و بهترین پاداش­ها را برای شما کنار می­گذارد.  

وقتی سعی می­کنید در کارهای خانه به مادر کمک کنید و با آن­ها با احترام و ادب رفتار نمایید، خداوند آن را می­بیند.

وقتی که با دیگران با مهربانی صحبت می­کنید و مراقب هستید که حرف زشتی را بر زبان جاری نکنید خداوند آن را می­بیند و می­شنود.

بچه­های عزیز! وقتی خدای متعال «سمیع» و «بصیر» است، باید تلاش کنیم که بهترین کارها را انجام دهیم، و بهترین کلمات را بر زبان جاری کنیم. بعضی از بچه­ها فکر می­کنند، خداوند نمی­بیند! به همین دلیل بدون اجازه دستش خود را در کیف دیگران می­کنند، و یا این­که به وسایل آن­ها آسیب می­زنند!

بعضی از بچه­ها فکر می­کنند خداوند نمی­شنود، به همین دلیل به راحتی پشت سر معلم خود صحبت می­کنند و از او بدگویی و غیبت می­کنند! به دوست و همکلاسی خود زخم زبان می­زنند و حتی بعضی از بچه­ها به دیگران تهمت می­زنند و آبروی آن­ها را نزد دیگران می­برند!

پس مراقب رفتار خود باشیم، چرا که خداوند می­بیند و می­شنود! 

 «««مطلب قبلی          مطلب  بعدی»»»