اصل اقتصاد و میانه روی (قسمت اوّل)
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
اصول زندگی زناشویی (13) اصل اقتصاد و میانهروی
ارزش کار و فعالیت برای رفاه خانواده
ویرایش دوم»»»
با توجه به روایات معصومین (علیهمالسلام)، تلاش و کوشش در راه رزق و معیشت خانواده، و نیز توسعهی اقتصادی زندگی، از مصادیق عبادت و بندگی خداوند به شمار میرود و پاداش فراوانی هم برای آن در نظر گرفته شده است. امام صادق (علیهالسلام) میفرماید: «کسی که برای خانوادهی خود در تلاش است، همانند مجاهد در راه خداوند است؛الْکَادُّ عَلَى عِیَالِهِ مِنْ حَلَالٍ کَالْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ».[1] تلاش برای بهبود اقتصاد خانواده تا جایی مورد اهتمام قرار گرفته که اگر مردی از چنین تلاشی فروگزار، شود خیری در او نخواهد بود. امام صادق (علیهالسلام) میفرماید: «در کسی که جمع کردن مال از راه حلال را دوست نداشته باشید خیری نیست؛ مالی که به واسطهی آن آبروی خود را حفظ کند، دِین خود را ادا نماید، و با آن صلهی رحم نماید؛ لَا خَیْرَ فِی مَنْ لَا یُحِبُ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ یَکُفُّ بِهِ وَجْهَهُ وَ یَقْضِی بِهِ دَیْنَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ.»[2] یکی از مصادیق «دِین» در این روایت شریف، دِینی است که زن و بچه به گردن مرد دارند. بر مرد واجب است که نفقهی همسر خود را پرداخت کند و اگر بچههای او مال و سرمایه و در آمدی نداشته باشند، نفقهی آنها را هم بپردازد. پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «کسیکه از دسترنج خود بخورد، در روز قیامت در زمرهی انبیاء قرار میگیرد و ثواب آنها را هم به دست میآورد؛مَنْ أَکَلَ مِنْ کَدِّ یَدِهِ کَانَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی عِدَادِ الْأَنْبِیَاءِ وَ یَأْخُذُ ثَوَابَ الْأَنْبِیَاءِ».[3]کسی میتواند به این درجه برسد که کسب و کارش از راه حلال باشد و سایر اعمال و رفتارش هم در راستای رضای الهی باشد. در روایت دیگری هم آمده است که: عبادت ده جزء است، و نه جزء آن در طلب روزی حلال است؛ الْعِبَادَةُ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةُ أَجْزَاءٍ فِی طَلَبِ الْحَلَالِ».[4]اگر کسی از کار و تلاش برای کسب روزی حلال طفره رود و بیکار و سرگردان باشد از چشم امام زمان خود میافتد دست رحمت خداوند هم از زندگی وی دور خواه شد. ابن عباس میگوید: «روزی پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) جوانی را دیدند که بسیار زیبا رو بود. سؤال کردند آیا این جوان حرفهای هم دارد! گفتند: نه! حضرت فرمودند: این جوان از چشمم افتاد! کَانَ رَسُولُ اللَّهِ إِذَا نَظَرَ الرَّجُلَ فَأَعْجَبَهُ قَالَ هَلْ لَهُ حِرْفَةٌ فَإِنْ قَالُوا لَا قَالَ سَقَطَ مِنْ عَیْنِی»[5]
تذکر: کار و کوشش برای کسب روزی حلال در صورتی مأجور است که برای خودنمایی و فخر فروشی نباشد. پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «کسی که برای فخر فروشی طالب روزی حلال دنیا باشد، خداوند را در حالی ملاقات میکند که بر او غضب کرده است. و کسی که به خاطر حفظ آبروی خود و بینیازی از دست دیگران، به دنبال رزق حلال باشد، در روز قیامت خدای متعال را در حالی ملاقات میکند که چهرهاش همچون ماه درخشان است؛ مَنْ طَلَبَ الدُّنْیَا حَلَالًا مُکَاثِراً مُفَاخِراً لَقِیَ اللَّهَ وَ هُوَ عَلَیْهِ غَضْبَانُ وَ مَنْ طَلَبَهَا اسْتِعْفَافاً عَنِ الْمَسْأَلَةِ وَ صِیَانَةً لِنَفْسِهِ جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ وَجْهُهُ کَالْقَمَرِ لَیْلَةَ الْبَدْرِ».[6]
افراط و تفریط: بعضی از افراد از روی تنبلی و تن آسایی به دنبال کسب و کار نمیروند، و خانواده را به حال خود رها میکنند؛ و برخی دیگر، همهی زندگی خود را برای کار گذاشته و اعتنایی به سایر حقوق خانواده نمیکنند! برخی از افراد در هزینههای زندگی مبتلا اسراف و زیادهروی میشوند، و برخی دیگر هم خانواده را در تنگنای مالی قرار میدهند! (در قسمت های بعدی، این افراط و تفریط ها مورد بررسی قرار می گیرند)