وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

اصول زندگی زناشویی (17) اصل اقتصاد و میانه­ روی 

توجه به حسّ تجمل­ گرایی زنانه

یکی از تفاوت­های رفتاری زن و مرد، در رابطه با حسّ تجمل­گرایی خود نمایی می­کند. خانم­ها به خاطر روحیات ویژه­ و ظریف­ خود، حسّ تجمل­گرایی خاصی دارند و دوست دارند مقداری تجملات در کنار خود ببینند.

برخی از آقایان بدون توجه به این حسّ طبیعی از همان ابتدا در برابر خواسته­های طبیعی خانم بنای مخالفت می­گذارند و با مبنا قرار دادن روحیات خود، در مقابل روحیات زنانه­ی همسر می­ایستند و سعی می­کنند تا احساسات او را سرکوب نمایند!

چنین رفتاری نشان دهنده­ی عدم آگاهی مرد از جلوه­ها و روحیات زنانه است و موجب می­شود تا خانم همسرش را مردی متکبر و بی­احساس ببیند و گمان کند که شوهرش علاقه­ی چندانی به وی ندارد و احترامی به روحیات زنانه­ی او قائل نیست.

توصیه­ی ما به چنین آقایانی این است که: «به جای سرکوب و نادیده گرفتن حسّ تجمل­گرایی زن، چنین حسّی را به رسمیت بشناسند و در عین حال آن را مدیریت نمایند تا به تجمل­گرایی منفی و افراطی کشیده نشود».

محبت مرد به همسر خود و نیز احترام گذاشتن به چنین روحیه­ای اقتضا دارد تا مرد فضایی را برای خانم تهیه کند تا به میل تجمل­گرایی خانم پاسخ شایسته­ای داده شود. انتخاب محلی برای به نمایش گذاشتن ظروف زیبا و زینتی منزل و تعریف از سلیقه­ی خانم در چینش آن­ها، مراقبت از زینت­های منزل، تهیه­ی پرده­ای زیبا با در نظر گرفتن سلیقه­ی خانم، از نمونه کارهایی است که باید در رابطه با پاسخ­گویی به این حسّ طبیعی انجام شود.

همچنین سعی کنید در کنار توجه به زندگی عاقلانه، و دوری از دنیازدگی و تجمل­گرایی منفی، نگاهی هم به عرف و محیط پیرامونی خود داشته باشید، تا این­که زندگی شما تفاوت چشم­گیری نسبت به آن­ها نداشته باشد. گاهی اوقات جوانان مذهبی سؤال می­کنند که برای منزل خود مبل و صندلی تهیه کنیم یا خیر؟ آیا این کار نماد دنیا زدگی نیست؟! در پاسخ به چنین افرادی ابتدا باید از عرف زندگی و محیط پیرامونی آن­ها سؤال شود. یعنی اگر در جایی زندگی می­کنند که مبل و صندلی را از ملزومات ضروری زندگی می­بینند، در این صورت پیشنهاد می­شود که حتما در حدّ وسعت مالی، مبلی برای منزل تهیه شود؛ اما اگر عرف محل زندگی، و کسانی که با آن­ها معاشرت دارید، مبل را از ضروریات منزل نمی­دانند، می­توانید چنین وسیله­ای نداشته باشید. با توجه به مطلب فوق روشن می­شود که نمی­توان بدن در نظر گرفتن عرف محل زندگی، مبل و صندلی و امثال آن را جزء تجمّلات و نماد دنیا زدگی معرفی نمود.

برخی از آقایان به دلیل احساسات معنوی یا هر عامل دیگری، اهمیتی به چنین تجملاتی قائل نیستند، در این  میان علاوه بر توجه به حس تجمل­گرایی خانم، باید به روحیات دیگر او هم توجه شود. یعنی ممکن است خانم به خاطر روحیات همسرش در مقایسه کردن زندگی خود با افرادی که در شأن او هستند، احساس حقارت و شرمندگی نماید و از زندگی خود حسّ خوبی نداشته باشد. حتی گاه اوقات ممکن است زن و شوهر به شرایط موجود عادت کرده باشند اما بچه­ها این­گونه نباشند. در این صورت هم توصیه می­شود که در حدی که مبتلا به تجمل­گرایی منفی نشوید و در حدی که مبتلا به مشکل مالی نگردید، زندگی خود را با عرف محل زندگی همسان نمایید.  

توجه به جلوه­های ویژه­ی مراسم عروسی هم از مواردی است که حتما باید مورد توجه قرار گیرد. اگر دقّت کرده باشید، خانم­ها علاقه­ی خاصی به «مراسم عروسی»، «لباس عروس»، «زیبایی ماشین عروس»، و سایر جلوه­های این مراسم دارند. خواستگاه این مسأله هم حسّ تجمل­گرایی خانم است. حتی یک دختر شش ساله هم با دیدن عروس، ذوق و شوقی وجودش را فرا می­گیرد و محو تماشای زیبایی عروس و لباس او می­شود. برخی از جوانان عزیز به اسم صرفه­جویی و ساده­زیستی، مراسم عروسی برگزار نمی­کنند و زندگی خود را با یک مسافرت شروع می­کنند. هر چند که ساده­زیستی در جای خود امری ستودنی است، اما توجه داشته باشید که هر خانمی آرزو دارد خود را در لباس عروسی ببیند و هنگام ورود به خانه­ی شوهرش، دیگران را مشغول جشن و شادی ببیند. مراقب باشید که به هر ترتیبی شده همسرتان را به آرزوی دیرینه­ی خود برسانید و در حدّ وسع و توان خود، مجلس با شکوهی برای همسرتان بر پا نمایید.

آقایی می­گفت: «مراسم عروسی ما بسیار ساده بود. در این مراسم خبری از لباس عروسی، ماشین عروسی و جشن خاصی نبود. سال­هاست که از مراسم عروسی ما می­گذرد. وقتی همسرم ماشین عروسی را می­بیند با ذوق و شوق خاصی به مراسم نگاه می­کند، و سعی می­کند در میان ماشین عروس چهره­ی عروس را ببیند. هر چند که همسرم سعی می­کند به روی خود نیاورد، اما به وضوح می­توانم غم و  اندوه و حسرت تلخی را در چهره­ی او ببینم!».

«««مطلب قبلی     »مطلب اوّل«     مطلب بعدی»»»