وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

اصول زندگی زناشویی (25) اصل تشنّج زدایی (قسمت دوم)

همان­گونه که قبلا هم ذکر شد بسیاری از اموری را که در زندگی می­تواند موجب تشنج و بر هم زدن آرامش و سکون گردد، می­توان به وسیله­ی اصل تشنج زدایی بر طرف نمود. دقت و ظرافت در گفتار و رفتار، می­تواند موجب زدودن امور منفی زیادی شود که موجب تشنج و نگرانی در کانون خانوادگی می­گردد. در این رابطه به برخی از مصادیق تشنج­زدایی اشاره می­شود:

صحبت از خواستگارهای سابق از جمله عواملی است که موجب بروز اختلاف و تشنج در کانون خانواده می­شود. گاهی اوقات مشاهده می­کنیم که هر یک از زن و مرد از روی سادگی و کم­دقتی، صحبت از خواستگارهای سابق خود به میان می­آورند؛ اما غافل از آن که شنیدن نام و خصوصیات خواستگارهای سابق خانم، موجب تحریک غیرت مرد می­شود؛ و شنیدن ویژگی­های کسانی که مرد از آن­ها خواستگاری کرده، موجب تحریک حسادت و ترس خانم خواهد شد. در نهایت هم تنها چیزی که نصیب خانواده می­شود، تشنج و اضطراب خواهد بود. پس مراقب باشید که به هیچ وجه از خواستگارهای سابق سخنی به میان نیاورید. حتی ممکن است همسر شما از روی کنجکاوری اصرار داشته باشد تا در این رابطه صحبت کنید. در این صورت هم از صحبت در این رابطه طفره روید، و هرگز سخنی در این باب به میان نیاورید.      

یکی از زمینه­های بروز تشنّج در رابطه با خانواده­ی همسر است. فراموش نکنیم که هر شخصی نسبت به خانواده­ی خود علقه­ی خاصی دارد و دوست ندارد که از خانواده­اش بدگویی کنند. ممکن است شما از خانواده­ی همسرتان رفتارهای نامناسبی ببیند. در این صورت مراقب باشید که حتی الامکان با تغافل و چشم پوشی از رفتار آنان، مشکلات موجود را چماقی علیه همسر خود نکنید و از خانواده­ی او بدگویی نکنید. وقتی از خانواده­ همسرتان بدگویی کردید ممکن است همسر شما احساس حقارت کند و در برابر گفته­های شما موضع­گیری داشته باشد. چنین رفتاری موجب می­شود تا همسرتان هم متقابلا رفتارهای خانواده­ی شما را زیر ذره­بین قرار دهد و سعی کند ایرادهای آن­ها را به رخ شما بکشد!

نگرش­ها و رفتارهای خاص خانواده­ها هم می­تواند موجب بروز تشنج در کانون خانواده شود. پرهیز از غیبت و سخن­چینی زمینه­ی بسیاری از مشکلات را نابود می­سازد. اگر خانواده­ی شما از همسرتان بدگوی و شکایت می­کنند، تا جایی که شده از همسرتان دفاع کنید و سخنان آنان را با همسرتان در میان نگذارید. همچنین تا جایی که امکان دارد اشکالات رفتاری همسرتان را با خانواده­ی خود مطرح نکنید و با این کار در نزد خانواده­ی خود، از همسرتان چهره­ای موجه ترسیم نمایید.  

از دیگر موارد بروز تشنج، صحبت از همسر دوم است. بعضی از آقایان بدون توجه به روحیات حسّاس همسرشان هر از چند گاهی صحبت از زن دوم به میان می­­آورند و موجب هراس او می­شوند. این مسأله هم کار صحیحی نیست و ممکن است در خانم موجب بروز نگرانی، سوء ظنّ و حتی افسردگی شود.

در یکی از مشاوره­های خانوادگی، خانمی از اختلاف میان خود و همسرش می­گفت. او می­گفت: «همسر جوانم ـ که روحیات عرفانی دارد ـ وصیت­نامه­ی خود را بالای سرش گذاشته و من هم مدام در ترس و دلهره زندگی می­کنم و از زندگی ناامید شده­ام. هر چه به همسرم می­گویم این کار را نکن، گوشش بده­کار نیست و می­گوید باید همواره به یاد مرگ باشیم!» درست است که یاد مرگ کار پسندیده­ای است، اما این کار نباید به گونه­ای باشد که موجب آزار و اذیت دیگران، و عامل بروز افسردگی و یأس گردد. روحیات ظریف و عاطفی خانم پذیرای چنین رفتارهایی نیست و کم دقتی در این مسأله موجب بروز تشنج در کانون خانواده می­گردد.  

«««مطلب  قبلی    »مطلب اوّل«     مطلب بعدی»»»