جایگاه انفاق در روایات ـ کیفر کسی که توجهی به مستمندان ندارد!
بسم الله الرحمن الرحیم
جایگاه انفاق در روایات
1 ـ امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «از رحمت خداوند به دور است، از رحمت خداوند به دور است کسی که خداوند مالی را به او ببخشد و آن گاه چیزی از آن را صدقه ندهد. آیا سخن پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) را نشنیده اید که فرمود: “صدق? یک درهم با فضیلت تر از نماز ده شب است!”»
عن ابی عبد الله (علیه السلام): «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ وَهَبَ اللَّهُ لَهُ مَالًا فَلَمْ یَتَصَدَّقْ بِهِ أ مَا سَمِعْتَ أَنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و اله) قَالَ صَدَقَةُ دِرْهَمٍ أَفْضَلُ مِنْ صَلَاةِ عَشْرِ لَیَالٍ».[1]
2 ـ امام صادق (علیه السلام) می فرماید: سه چیز است که اگر کسی یکی از آن ها را داشته باشد، خداوند بهشت را بر وی واجب گرداند. “انفاق در وقت تنگدستی”، “روی گشاده با هم? مردم” و “انصاف به خرج دادن از خود”.
عن ابی عبد الله (علیه السلام): «ثَلَاثٌ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِوَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ. الْإِنْفَاقُ مِنَ الْإِقْتَارِ وَ الْبِشْرُ بِجَمِیعِ الْعَالَمِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ».[2]