تربیت کودک / فرزندتان را همانگونه که هست ببینید
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
فرزندانمان را مطابق با جنسیتی که دارند تربیت کنیم
برخی از والدین که در آرزوی داشتن فرزندی از جنس دختر یا پسر به سر میبرند، وقتی نوزاد تازه دنیا آمدهی خود را غیر از آنچه میخواستند میبینند، باز هم در توهم داشتن فرزندی از جنس دلخواه به سر میبرند و دوست دارند در نوع رفتار خود با این فرزند آرزوی خود را محقق کنند. به عنوان مثال اگر فرزندشان دختر است، لباس پسرانه تن او کرده، موهایش را کوتاه میکنند و مجبورش میکنند تا به بازیهای پسرانه دل خوش کند. اگر فرزندشان پسر است او را به زیّ دخترانه در میآورند، موهایش را بلند میکنند و همانند پسرها، رفتاری خشن با او دارند و با خرید اسباب بازیهای پسرانه دوست دارند رفتار یک پسر را در چهرهی دخترانهاش ببینند.
اینگونه رفتارها صدمات جبران ناپذیری در فرزند به جای میگذارد که به برخی از آنها اشاره میشود:
1. بچههایی که با این الگوی نادرست بزرگ شوند، به دلیل این که در رفتار دیگران خود را غیر از آنچه هستند میبینند، به تدریج دچار نوعی سردرگمی و بحران هویت میشوند.
2. این نوع کودکان ممکن است به جای توجه به جنس مخالف، متمرکز در جنس موافق شوند و به نوعی همجنسگرا شوند. همجنسگرایی نوعی بیماری روانی است که موجب بیرغبتی او به ازدواج و بروز حساسیتهای جنسی نسبت به جنس موافق گردد. (توجه داشته باشید که منظور از عبارت «توجه به جنس مخالف»، روابط غیر صحیح دو جنس مخالف نیست؛ بلکه منظور همان حسی است که در ذهن هر کس، نسبت به جنس مخالف وجود دارد که در بستر ازدواج به آن پاسخ گفته میشود)
3. اگر کودک شما دختر باشد، در آینده، نمیتواند همسر خوبی برای شوهرش باشد و با طنازی و عشوهگری فضای خانواده را سرشار از صمیمیت نماید. همچنین چنین شخصی علاوه بر ناتوانی در شوهر داری، در محبت مادرانه به فرزندانش هم دچار مشکل میشود. این شخص بیش از آن که خود را همسری برای شوهر و مادری برای فرزندش ببیند، در اندیشهها و آرزوهای مردانه روزگار خود را سپری میکند ودوست دارد زمام امور منزل را به دست گرفته و در اصطلاح، مادر سالار شود. به همین دلیل اداهای مردانه در آورده و افتخار خود را در حضور در فضاهای مردانه میبیند. اصولا چنین افرادی ارزش چندانی برای جنسیت خود قائل نیستند و ارزش واقعی را در مرد بودن و مردانه زیستن میدانند!
4. اگر کودک شما پسر باشد، در آینده نمیتواند همسر خوبی برای خانم خود باشد و با جدیّتی که یک زن از شوهرش انتظار دارد، مدیریت خانواده را به عهده گیرد. چنین شخصی علاوه بر ناتوانی در همسر داری، در رفتار پدرانه نسبت به فرزندانش هم دچار مشکل میشود. و فرندانش پیش از آن که او را الگویی رفتاری برای خود ببینند، از وجود چنین پدری اظهار شرم میکنند و احساس میکنند که این پدر نمیتواند تکیه گاه مناسبی برای آنها باشد. چنین شخصی علاوه بر ناکامی در همسر داری و تربیت فرزند، در محیط جامعه و محیط کاری هم به شدّت دچار مشکل شده و توان مواجهه با مشکلات ناشی از آنها را در خود نمیبیند. چنین افرادی معمولا توان کاریابی و انتخاب شغل ندارند و دوست دارند به جای آن که تکیه گاه همسر و فرزندانشان باشند، به آنها تکیه کنند و بار زندگی را به دوش آنها بیندازند.