وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

 بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

دنیای بعد از ظهور (2) روایت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)

[الأمالی للصدوق‏] ابْنُ الْمُتَوَکِّلِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْأَسَدِیِّ عَنِ النَّخَعِیِّ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عَنْ سَعْدٍ الْخَفَّافِ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ، قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): ابن عباس از پیامبر اکرم نقل می­کند که حضرت فرمودند:

«لَمَّا عُرِجَ بِی إِلَى السَّمَاءِ السَّابِعَةِ» ـ زمانی که مرا به آسمان هفتم بردند.

«...نَادَانِی رَبِّی جَلَّ جَلالُهُ یَا مُحَمَّدُ أَنْتَ عَبْدِی‏ وَ أَنَا رَبُّکَ» ـ خدای جل جلاله به من ندا داد: ای محمد! تو عبد من هستی و من پروردگار تو هستم

«فَلِی فَاخْضَعْ وَ إِیَّایَ فَاعْبُدْ وَ عَلَیَّ فَتَوَکَّلْ وَ بِی فَثِقْ» ـ پس فقط برای من خضوع کن و فقط مرا عبادت کن و فقط بر من توکل کن و فقط بر من اعتماد کن. 

«فَإِنِّی قَدْ رَضِیتُ بِکَ عَبْداً وَ حَبِیباً وَ رَسُولًا وَ نَبِیّاً» ـ پس من رضایت دادم که تو عبد، حبیب، رسول و نبی من باشی.

«وَ بِأَخِیکَ عَلِیٍّ خَلِیفَةً وَ بَاباً فَهُوَ حُجَّتِی عَلَى عِبَادِی وَ إِمَامٌ لِخَلْقِی» ـ و رضایت دادم به برادرت علی که خلیفه­ی تو و باب تو باشد و حجت من بر بندگانم باشد و امام و پیشوا بر خلقم باشد.

«بِهِ یُعْرَفُ أَوْلِیَائِی مِنْ أَعْدَائِی وَ بِهِ یُمَیَّزُ حِزْبُ الشَّیْطَانِ مِنْ حِزْبِی» ـ به وسیله­ی او اولیای من از دشمنانم شناخته می­شوند، و به وسیله­ی او حزب شیطان از حزب من تشخیص داده می­شوند.  

«وَ بِهِ یُقَامُ دِینِی وَ تُحْفَظُ حُدُودِی وَ تُنْفَذُ أَحْکَامِی» ـ به وسیله­ی او دین من پا بر جا می­ماند و حدود و احکام من محفوظ می­ماند.  

«وَ بِکَ وَ بِهِ وَ بِالأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ أَرْحَمُ عِبَادِی وَ إِمَائِی» ـ به وسیله­ی تو و او و ائمه از فرزندانش به بندگان خود رحم می­کنم.

«وَ بِالْقَائِمِ مِنْکُمْ أَعْمُرُ أَرْضِی بِتَسْبِیحِی وَ تَقْدِیسِی وَ تحلیلی [تَهْلِیلِی‏] وَ تَکْبِیرِی وَ تَمْجِیدِی» ـ به وسیله­ی قائم از آنها زمین را با تسبیح و تقدیس و تحلیل و تکبیر و تمجید خود آباد می­کنم.

«وَ بِهِ أُطَهِّرُ الْأَرْضَ مِنْ أَعْدَائِی» ـ و به وسیله­ی او زمین را از وجود دشمنانم پاک می­کنم.

«وَ أُورِثُهَا أَوْلِیَائِی» ـ و آن را به میراث اولیایم در می­آورم.

«وَ بِهِ أَجْعَلُ کَلِمَةَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِیَ السُّفْلَى وَ کَلِمَتِیَ الْعُلْیَا» ـ و به واسطه­ی او کلمه­ی کافران را پست و کلمه­ی خود را در بالای کلمات قرار می­دهم.

«وَ بِهِ أُحْیِی عِبَادِی وَ بِلادِی بِعِلْمِی» ـ و به وسلیه­ی او بندگان و سرزمینهای خود را با علم خود زنده می­کنم.  

«وَ لَهُ أُظْهِرُ الْکُنُوزَ وَ الذَّخَائِرَ بِمَشِیَّتِی» ـ و برای او و با مشیت خود گنجها و ذخایر زمین را ظاهر می­کنم.  

«وَ إِیَّاهُ أُظْهِرُ عَلَى الأَسْرَارِ وَ الضَّمَائِرِ بِإِرَادَتِی» ـ اسرار و نهانهای مردم را با اراده­ی خود برای او ظاهر می­کنم.  

«وَ أَمُدُّهُ بِمَلَائِکَتِی لِتُؤَیِّدَهُ عَلَى إِنْفَاذِ أَمْرِی وَ إِعْلَانِ دِینِی» ـ و با ملائکه­ی خود او را یاری خواهم کرد تا تو را بر جاری کردن احکام و آشکار کردن دینم یاری کنم.

«ذَلِکَ وَلِیِّی حَقّاً» ـ او به حق ولی من است.

«وَ مَهْدِیُّ عِبَادِی صِدْقاً[1]» ـ و به صداقت هدایت کننده­ی بندگان من است.  

[1]  . بحارالأنوار ج : 18 ص : 342و 344/ الأمالی‏للصدوق ص : 632 و 633