وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

رجعت امام حسین (علیه­ السلام)

1. یوم ترجفُ الراجفه * تتبعها الرّادفه.[1]

[همه براى رسیدن به پاداش و کیفر برانگیخته مى‏شوند در] روزى که لرزاننده همه چیز را به شدت بلرزاند * در حالى که لرزاننده دیگرى از پى آن در آید. (ترجمه انصاریان)   

امام صادق (علیه­السلام) می­فرماید: راجفه امام حسین (علیه­السلام) است و رادفه امیرالمؤمنین (علیه­السلام) و اوّلین کسی که رجعت می­کند امام حسین (علیه­السلام) است که با هفتاد و پنج هزار نفر برمی­گردد.[2]

2. و لو أنَّ أهل القُری آمنوا و اتّقَوا لَفتحنا علیهم برکاتٍ من السّماء و الأرض و لکن کذَّبوا فأخذناهم بما کانوا یکسبون.[3] 

و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار مى‏شدند همانا ما درهاى برکاتى از آسمان و زمین را بر روى آنها مى‏گشودیم و لیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم. 

امام حسین (علیه­السلام) در روز شهادت خود به اصحاب خبر داد از سخنان پیامبر به او که: ای فرزندم به زودی تو را به سوی عراق ببرند، به سوی زمینی که در آنجا ملاقات می­نمایند پیامبران و اوصیای ایشان یکدیگر را و آن زمین عمورا است. و تو در آن صحرا شهید خواهی شد با گروهی از اصحاب خود که درد جراحت آهن نخواهند یافت. پس این آیه را خواند: «یا نارُ کونی برداً و سلاماً علی ابراهیم».

امام حسین (علیه­السلام) رجعت خود و اصحابش را به یاران بشارت داد و خبر از فرود آمدن ملائکه­ی الهی داده و در آخر فرمود: هر کس از شیعیان ما در زمین باشد خدا ملکی به سوی او خواهد فرستاد که خاک از روی او پاک کند. بر روی زمین کور و زمین گیر و مبتلایی نماند مگر آنکه به برکت ما اهل بیت شفا یابد. برکتهای خدا از آسمان به سوی زمین فرود آید به مرتبه­ای که درختان آنقدر بار برداند که شاخه­هایشان بشکند. و این آیه را خواند که: «و لو أنَّ اهلَ القُری…» و فرمود: خدا خواهد بخشید به شیعیان ما کرامتی چند که مخفی نماند بر ایشان چیزی در زمین حتی آنکه اگر کسی خواهد خبر خانه­ی خود را بداند زمین او را خبر دهد به احوال ایشان.[4]

امام صادق (علیه­السلام) فرمود: حسین (علیه­السلام) با دوازده هزار نفر از صدیقین به دنیا برمی­گردد و همچنین همراه با هفتاد و دو نفر از اصحاب شهیدش در کربلا.[5]   

در زیارت حضرت عباس (علیه­السلام) آمده است: «أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مِنَ الْمُوقِنِینَ». من به شما ایمان دارم و نیز از کسانی هستم که به بازگشت شما یقین دارند.

نخستین کسی که به دنیا رجعت می­کند حسین بن علی (علیه­السلام) است و ایشان به قدری حکومت می­کند که از کثرت سن ابروهای مبارکش روی دیدگانش می­ریزد.[6]   

بر اساس احادیث وارده امام حسین (علیه­السلام) در اواخر حکومت حضرت بقیه الله (علیه­السلام) رجعت خواهد کرد و برای همه­ی مردمان معرفی می­گردد تا دیگر کسی در مورد آن حضرت دچار تردید نشود.

هنگامی که همه­ی مردم او را شناختند اجل حضرت بقیه الله (روحی­لتراب­مقدمه­الفداه) فرا می­رسد و دیده از جهان فرو می­بندد. آنگاه امام حسین  (علیه­السلام) آن حضرت را غسل و کفن و حنوط کرده و به خاک می­سپارد. زیرا امام را جز امام غسل نمی­کند.[7] 

در حدیث دیگری آمده است که حضرت بقیه الله (علیه­السلام) انگشتر خود را به امام حسین (علیه­السلام) تقدیم می­کند.[8]