فضایل حضرت معصومه (سلام الله علیها)
بسم الله الرحمن الرحیم
بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.
فضائل حضرت معصومه (سلام الله علیها)
1 ـ «مقام عصمت و طهارت آن حضرت»
امام رضا «علیه السلام» فرمود: «مَن زارَ المَعصومَه بِقُم کَمَن زارَنی، کسی که معصومه را در قم زیا رت کند، ما نند آن است که مرا زیا رت کرده است».[1]
گرچه شواهد و قرائن بر عصمت حضرت معصومه «سلام الله علیها» بسیار است، ولی سخن فوق از امام معصوم، حضرت رضا «علیه السلام» صراحت دارد که آن حضرت دارای مقام عصمت بوده است. یکی دیگر از قراینی که دلالت بر عصمت حضرت معصومه «سلام الله علیها» است، این که دو نفر نقاب دار از عالَم غیب آمدند و جنازهی آن حضرت را به خاک سپردند. با توجه به این که ما معتقدیم، معصوم را باید معصوم دفن کند، به احتمال قوی آن دو نفر امام رضا «علیه السلام» و امام جواد «علیه السلام» بودهاند.
در اینجا این سؤال مطرح میشود که، مگر غیر از پیامبران و چهارده معصوم «علیهم السلام» معصوم دیگری هم داریم؟
پاسخ: مقام عصمت که عالیترین مقام معنوی و پاکی است، درجات متفاوتی دارد. حضرت معصومه «سلام الله علیها» همانند حضرت زینب کبری «سلام الله علیها» در یکی از درجات عصمت هستند، گرچه به درجات عصمت چهارده معصوم «علیهم السلام» نمیرسند زیرا چهارده معصوم «علیهم السلام» علاوه بر عصمت از گناه، عصمت از خطا و اشتباه نیز داشتهاند.
2ـ «پیشگوی امام صادق (علیه السلام) از حضرت معصومه «سلام الله علیها» قبل از ولادتش»
یکی از شیعیان به محضر امام صادق «علیه السلام» آمد، دید آن حضرت در کنار گهوارهی کودکی است و با آن کودک گفتگو میکند، تعجب کرد و گفت: آیا طفلِ در گهواره سخن میگوید؟! امام صادق «علیه السلام» فرمود: اگر تو هم مایل هستی نزد این کودک بیا و با او صحبت کن. او گوید: کنار گهوارهی آن کودک نوزاد رفتم، سلام کردم، جواب سلام مرا داد، به من فرمود: نامی که برای دختر تازه به دنیا آمدهات برگزیدهای عوض کن، زیرا خداوند آن نام را دشمن دارد. (با توجه به این که او چند روز قبل دارای دختری شده بود و نامش را حُمَیراء گذاشته بود) آن شخص گوید: سخن گفتن نوزاد، و اطلاع او از اخبار پنهان، و نهی او، مرا بیشتر به تعجب واداشت، بُهت زده شدم.
امام صادق «علیه السلام» به من فرمود: تعجّب نکن! این کودک فرزند من، موسی است. خداوند از او دختری به من عنایت کند که نامش فاطمه است، او در سرزمین قم به خاک سپرده میشود، و هر کس او را در قم زیارت کند، بهشت بر او واجب است.[2]
3 ـ «پدرش به فدایش»
یکی از فضایل حضرت فاطمهی زهرا «سلام الله علیها» این است که پیامبر اکرم «صلّی الله علیه و آله» درموارد متعدّد، در شأن او فرمود: فَداها اَبُوها؛ پدرش به فدایش باد».[3] این تعبیر بیانگر اوج مقام حضرت زهرا «سلام الله علیها» است. اما در مورد حضرت معصومه «سلام الله علیها» نیز این مطلب از پدرش امام موسی کاظم «علیه السلام» روایت شده است.
آیت الله مُستَنبِط[4] از کتاب «کَشف اللَّئالی» که تألیف داشمند محقق «صالح بن عرندس» دانشمند قرن نهم هجری میباشد، چنین نقل میکند: در زمان امام موسی کا ظم «علیه السلام»، جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ سؤالهای خود، وارد مدینه شدند تا به محضر آن حضرت برسند و سؤالات خود را مطرح نمایند. وقتی که آنها به مدینه رسیدند حضرت در مسافرت بود، نظر به اینکه آنها مجبور به بازگشت بودند، پرسشهای خود را نوشتند و به افراد خا نوادهی امام تحویل دادند تا در سفر بعد، جواب آن را دریافت کنند. مدتی بعد هنگام خداحافظی دیدند حضرت معصومه «سلام الله علیها» پاسخ سؤالات آنها را نوشته و آماده کرده است، آنها شادمان شده و آن پاسخها را دریافت کردند و به سوی وطن خود رهسپار شدند، در مسیر بازگشت به امام کا ظم «علیه السلام» برخوردند، و ماجرا را به عرض آن حضرت رساندند، امام آن نوشتهها را طلبیده و مطالعه کرد. و هنگامی که پاسخهای حضرت معصومه «سلام الله علیها» را درست دید سه بار فرمود: «فَداها أبوها؛ پدرش به فدایش باد»
حضرت معصومه «سلام الله علیها» در سال 173 متولد شد و پدرش امام موسی بن جعفر در سال 183 هجری قمری در زندان به شهادت رسید، و با توجه به اینکه کمترین مدت زندان امام چهار سال بود، پس حضرت معصومه «سلام الله علیها» هنگام جواب دادن به سؤالات بیش از شش سال از عمر شریفش نگذشته بود، و ممکن است که در هنگام جواب دادن به نامهها، سنّ ایشان کمتر از شش سال بوده باشد.
