وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

تناسب در ازدواج

(4) تناسب سیاسی: موضع­گیری­های سیاسی در واقع نشان دهنده­ی نوع جهان بینی انسان و نیز میزان درک او از محیط اطرافش خواهد بود. روی همین اساس باید توجه دقیقی به مواضع سیاسی همسر و خانواده­ی او داشته باشید. ممکن است برخی بر این باور باشند که ما کاری با سیاست نداریم و موضع گیری­های سیاسی همسرمان به خودش مربوط است. این دیدگاه، سخنی غیر منطقی است؛ چرا که انسان خواهی نخواهی نسبت به مسائل پیرامونی خود حساس بوده و نمی­تواند به راحتی در کنار شخصی زندگی کند که از این جهت با او هم­عقیده نمی­باشد. همچنین به فرض که مسائل سیاسی برای شما مهم نباشد؛ ولی ممکن است برای همسر شما مهم باشد و همین عدم اعتنای شما به مسائل سیاسی برای همسرتان قابل تحمل نباشد. بنابراین ضرورت دارد که از همان ابتدای کار موضع همسرتان را پیرامون مسائل سیاسی جویا شوید.  

«««مطلب قبلی    مطلب اوّل      مطلب بعدی»»»

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

تناسب در ازدواج

(3)  تناسب از جهت قیافه­ی ظاهری: در ازدواج رعایت تناسب از جهت قیافه­ی ظاهری کاری بس شایسته است. مردم از جهت قیافه­ی ظاهری به سه دسته تقسیم می­شوند. عده­ای در حد معمولی هستند. عده­ای بسیار زیبا و عده­ی دیگری زیر متوسط هستند. بیشتر مردم از جهت قیافه­ی ظاهری در همان حد معمولی هستند. باید دقت کنید که در انتخاب همسر کسی را به همسری برگزینید که با شما تناسب ظاهری داشته باشد. مثلا کسی که از جهت ظاهری در حد زیرمتوسط است نباید ـ به خاطر موقعیت مالی یا شغلی ـ همسری انتخاب کند که بسیار زیباست. این نوع انتخاب­ها در دراز مدت ممکن است باعث درد سر طرفین شود. افرادی هستند که در لباس خیر خواهی شروع به شیطنت می­کنند و اختلاف زیاد ظاهری را با همسر شما مطرح می­کنند. توجه به این اختلاف برای همسر شما از دو جهت مشکل ساز است که این مشکل ـ به نحوی دیگر ـ دامن شما را هم خواهد گرفت. همسر از یک طرف در انتخاب خود به تردید می­افتد و نسبت به زندگی سرد می­شود و از طرف دیگر به گونه­ای با چشم حقارت به شما نگریسته و بر شما منت می­گذارد. حتی در برخی موارد نادر می­بینیم که همسر به خاطر این تفاوت­ها در دام افرادی شیّاد افتاده و مبتلا به فساد اخلاقی می­گردد. 

ذکر چند نکته:

1. هر چند که در برخی روایات از توجه به ظاهر منع کرده­اند اما این منع بدان دلیل نیست که در انتخاب همسر ظاهر او برای شما ملاک نباشد. این روایت­ها بیانگر این مطلب هستند که ملاک اولیه در انتخاب همسر نباید ظاهر باشد. کسی که بدون توجه به دین و ایمان شخص و صرفا به دلیل زیبایی ظاهری با کسی ازدواج کند مورد نکوهش شدید قرار گرفته . اما کسی که دین و ایمان را در رتبه­ی اوّل مورد لحاظ قرار می­دهد و در رتبه­ی دوم به ظاهر شخص هم توجه می­کند، نه تنها اشتباهی نکرده بلکه کار درست و پسنیده­ای هم انجام داده است. بنابراین جوانان عزیز در مجلس خواستگاری حتما باید به ظاهر طرف مقابل توجه کنند و به طرف مقابل هم اجازه بدهند تا چهره­ی او را آنگونه که هست ببینند.

2. پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) می­فرمایند: وقتی خواستید با خانمی ازدواج کنید از موهای او هم سؤال کنید؛ چرا که مو یکی از ملاک­های زیبایی زن است.[1] همین روایت بیانگر این مطلب است که اصل توجه به ظاهر همسر کاری است ضروری. هر چند که اگر روایتی هم در این باب نداشتیم باز هم عقل هر انسانی می­پذیرد که برای انتخاب همسر باید به ظاهر او توجه داشت تا اینکه زندگی در کنار او برای شما دل­نشین باشد. 

3. تا ظاهر طرف مقابل به دلتان ننشست به او جواب مثبت ندهید. ممکن است اخلاق و رفتار طرف مقابل خوب باشد؛ اما هر کاری می­کنید نمی­توانید با قیافه­ی او کنار بیایید و ظاهر او ـ بنا بر هر دلیلی ـ به دلتان نمی­نشیند. در چنین صورتی هرگز جواب مثب ندهید و تصور نکنید که با چنین کاری مورد غضب خداوند قرار می­گیرید. همچنین گمان نکنید که پاسخ منفی به چنین جوانی برای آینده­ی شما مضرر است. در ضمن ممکن است افرادی به رسم خیر خواهی سراغ شما بیایند و با این الفاظ که «در آینده به او علاقمند می­شوید!». شما را تشویق به این ازدواج کنند و برای اطمینان هم نمونه­هایی را برای شما مثال بزنند. اما شما جوان عزیز! از کنار این سخنان محترمانه عبور کنید و به سادگی پاسخ مثبت ندهید. روزی دختر خانمی مراجعه کرده و چند ماه از عقدش می­گذشت. حکایت این دختر همان حکایتی بود که مورد بحث ماست. دختر به خاطر حرف دیگران ازدواج کرده بود اما هر روز از همسرش دور و دورتر می­شد و از این که او را همسر خود بداند وحشت داشت. او با این وعده که در آینده به همسرت علاقمند می­شوی ازدواج کرده بود اما با وجود گذشته ماه­ها از عقدشان نه تنها علاقه­ای پیدا نکرده بود بلکه حتی حاضر نبود روی او را ببیند. حالا شما تصور کنید که چه سرنوشتی در انتظار این جوان عزیز است. یا مجبور است عمری در کنار کسی زندگی کند که دوستش ندارد و یا اینکه مجبور است طلاق بگیرد که آن هم خسارتی بزرگ است.

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

تناسب در ازدواج

(2) تناسب از جهت ضریب هوشی: از جهت ضریب هوشی مردم را می­توان به سه دسته­ی «عالی»، «متوسط» و «زیر متوسط» تقسیم کرد. یکی از علتهای دوام در بنیان خانواده تناسب زوج در میزان ضرریب هوشی است. وقتی ضریب هوشی آنها با یکدیگر متناسب نباشد، در تشخصیص مشکلات و دیگر مسائل زندگی و نیز در حل آنها با یکدرگی اختلاف نظر خواهند داشت. همچنین در بیان احساسات با یکدیگر متفاوت خواهند بود. همسر، همراه و هم فکر انسان در سفر زندگی است. پر واضح است و عدم تناسب هوشی در میان آنها موجب می­شود تا نتوانند یکدیگر را درک کرده و مشکلات فراوانی فرا روی آنها خواهد بود. شخص تیز هوش همسر متوسط خود را فردی کودن و دیر فهم می­داند و از اینکه او را همسر خود بداند احساس حقارت و ناخشنودی می­کند. همچنین شخص کند ذهن، همسر خود را فردی متکبر و خودخواه می­پندارد و گمان می­کند که او نسبت به خواسته­هایش بی­توجه است و حال آنکه خواسته­های او از طرف همسر تیز هوش خواسته­هایی بچه­گانه و غیر منطقی است. بنابراین بهتر است که در ابتدا هر کدام از این دو گروه با شخصی که با خودشان تناسب دارد ازدواج کنند تا اینکه آرامش و کرامت نفسشان حفظ شده و یکدیگر را متهم ننمایند.

ذکر چند نکته:

1. برخی می­گویند بهتر است ضریب هوشی مرد قدری بیشتر از ضریب هوشی زن باشد تا اینکه نقش محوری مرد در خانه و مدیریتش حفظ شود. این سخن ممکن است در جای خود سخن درستی باشد؛ اما هرگز بدان معنا نیست که میان آنها اختلاف فاحشی وجود داشته باشد. بلکه بهتر است که آنها از جهت ضریب هوشی نزدیک به یکدیگر باشند.

2. زن و شوهری بودند که بسیار ساده و زود باور بودند. اما چون از جهت ضریب هوشی با یکدیگر سنخیت داشتند خیلی خوب و با صمیمیت در کنار هم زندگی می­کردند. حالا اگر یکی از اینها با شخصی که از جهت هوشی در حد متوسط بود ازدواج می­کرد یا نمی­توانستند با یکدیگر زندگی کنند و یا اینکه زندگی را به سختی می­گذراندند.     

3. ضریب هوشی والدین، نقش به سزایی در میزان هوشی فرزند و نیز در تربیت او خواهد داشت. بنابراین کسی که از ضریب هوشی بالایی برخوردار است باید توجه دقیقی به ضریب هوشی همسرش هم داشته باشد.

«««مطلب قبلی     مطلب اوّل      مطلب بعدی»»»

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

تناسب در ازدواج

(1) تناسب دینی، اعتقادی و اخلاقی: این مصداق از تناسب مهمترین مصداق آن به شمار می­آید تا جایی که بی­اعتنایی به آن موجب بروز مشکلات فراوانی در زندگی دنیوی و اخروی انسان خواهد شد. اگر این تناسب رعایت نشود، یا در مقابل رفتار غیر دینی و غیر اخلاقی همسر منفعل شده و همانند او می­شوید و یا اینکه عمری را در کشمکش با او سپری خواهید کرد.

امیرالمؤمنین (علیه­السلام) می­فرمایند: ملاک شما در ازدواج زیبایی و ثروت نباشد، چرا که زیبایی و ثروت ممکن است از بین برود؛ بلکه ملاکتان دین و ایمان شخص باشد.[1]‏

تذکر: لازم به ذکر است که منظور حضرت این نیست که شما به چهره­ی همسر توجه نداشته باشید، بلکه منظور آن است که ملاک اولیه برای انتخاب همسر باید تنها دین و ایمانش باشد، هر چند که زیبایی ظاهری و دل­نشینی چهره هم به عنوان ملاک ثانویه باید مورد توجه قرار گیرد. شاهد این مطلب هم روایت­های دیگری است که در مورد توجه به زیبایی ظاهری همسر بیان شده است.

ذکر چند نکته:       

1. همه­ی ما علاوه بر آن که مسئول حفظ ایمان خود هستیم مسئول حفظ ایمان خانواده­ی خود هم می­باشیم. خداوند متعال در قرآن کریم می­فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلِیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَةُ». (ای کسانی که ایمان آورده­اید! خود و خانواده­ی خود را از آتش آتش جهنم نجات دهید.) حال که چنین وظیفه­ی سنگینی به عهده­ی ماست، آیا صحیح است بنای زندگی خود را در بستر بی­دینی گذاشت تا خدای ناکرده خود و فرزندانمان در معرض لغزش قرار گیریم؟!

2. اختلاف نظر والدین در تربیت کودک از دیگر بازخوردهای انتخاب همسر غیر متناسب است. یکی می­خواهد به فرزندش رقص و آواز یاد دهد و دیگری می­گوید باید کلاس قرآن برود. یکی می­گوید دخترم چادر بپوشد و دیگری می­گوید باید آرایش کرده به خیابان بیاید. نتیجه­ی این اختلاف چیزی جز تباه شدن فرزند شما نیست. چنین کودکی که همواره خود را در کشمکش رفتار شما می­بیند، دچار بحران روانی شده و به تدریج راه سومی برای خود انتخاب می­کند.   

3. تأثیر مال حرام در زندگی ما و فرزندانمان بسیار زیاد است. کسی که بدون توجه به دین و ایمان شوهرش و بدون توجّه تقیدی که به حلال و حرام دارد با او ازدواج می­کند در واقع بزرگترین صدمه را به دین خود و بزرگترین خیانت را در حق نسلش مرتکب شده است.

امام صادق (علیه­السلام) می­فرمایند: کسی که مال حرام وارد زندگیش شود، خداوند متعال حج و عمره و صله­ی رحم او را قبول نخواهد کرد. حتی مال حرام در ازدواج و زناشویی او هم اثر منفی دارد.[2] 

پیامبر اکرم (صلی­الله­­علیه­وآله) می­فرمایند: کسی که لقمه­ی حلالی بخورد، فرشته­ای بالای سر او می­ایستد و برای گناهان او طلب بخشش می­کند . . . بعد فرمودند: وقتی کسی لقمه­ی حرامی بخورد، همه­ی فرشتگان آسمان و زمین او را لعن می­کنند.[3]    

4. در ازدواج آبروی خانواده و شأن خانوادگی خود را هم در نظر بگیرید. برخی از جوان­ها که تدین خوبی دارند، بدون اعتنا به شأن خانواده­ی خود همسری را انتخاب می­کنند که خانواده­ی آنها از اینکه او را عروس یا داماد خود بنامند شرم دارند. و با این انتخاب حرمت خانواده­ی خود را در نگاه دیگران زیر سؤال می­برند. چنین کاری ممکن است باعث شود تا رشته­ی ارتباطی جوان با خانواده­اش قطع شده و خدای ناکرده عاق والدین شود.

5. درست است که هدایت دیگران و کمک به آن­ها ارزش فوق العاده­ای دارد، اما هرگز ازدواج را بستر این نوع هدایت­ها قرار ندهید. چنین کاری در واقع حماقتی بزرگ محسوب می­شود. در ازدواج به دنبال کسی باشید که همانند شما زندگی کرده نه کسی که می­خواهد همانند شما شود. تفاوت زیادی میان این دو گروه است. کسی که یک عمر یا لااقل سالهای متمادی همانند شما زندگی کرده چنین اخلاق و رفتاری در او ملکه شده؛ اما کسی که می­خواهد همانند شما شود اینگونه نیست. اخلاق خوب، حجاب خوب، نماز و عبادت خداوند قبل از این که یک رفتار باشند یک فرهنگ و اندیشه هستند. و پر واضح است که متخلق شدن به چنین فرهنگی تحول باطنی می­طلبد و با صرف قول و قرار نمی­توان به چنین فرهنگی دست یافت. کم نیستند جوان­های عزیزی که بعد از ازدواج به دنبال نماز خوان کردن همسرشان، محجبه کردن او یا دور کردنش از فساد و فحشا هستند. در بخشی از این موارد می­گویند در مجلس خواستگاری متوجه این عیب بودم ولی به من قول داد که بعد از ازدواج کار اشتباهش را کنار می­گذارد. حالا مدتی است که ازدواج کردم اما می­بینم که هنوز مشکل حل نشده!    

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

چهار گام اساسی در انتخاب همسر

ازدواج یکی از مهمترین تصمیم­های زندگی است تا جایی که آینده­ی انسان تا حدّ بسیار زیادی در گرو نوع ازدواجش خواهد بود. بنابراین باید در انتخاب همسر دقت زیادی به خرج دهید. برای اینکه بتوانید همسر مناسبی انتخاب نمایید باید مراحل ذیل را طی کنید:

گام اوّل: توجه به اخلاق و روحیات خود. تا توجه دقیق به اخلاق و روحیات خود نداشته باشید، نمی­توانید همتای مناسبی برای خود انتخاب نمایید. به عنوان مثال شما باید دقت داشته باشید که شخصیت درون گرا دارید یا اینکه برون گرا هستید. در صورت مشخص شدن این مطلب نیز باید بدانید که میزان درون گرایی یا برون گرایی شما تا چه اندازه است.    

گام دوم: آگاهی از مصادیق مختلف همتایی در امر ازدواج. وقتی صحبت از همتایی زوج به میان می­آید، برخی از جوان­ها صرفا به چند مصداق کلیشه­ای آن توجه می­کنند و از مصادیق دیگر غافلند. چنین جوان­هایی ممکن است بعد از ازدواج خود را در دام مشکلات و چالشهایی ببینند که رهایی از آن مستلزم صرف هزینه­های گزافی خواهد بود.

گام سوم: تطبیق شخص مورد نظر از وجوه مختلفی که در مصادیق همتایی مطرح می­شود با اخلاق، رفتار، روحیات، سلایق، فرهنگ و دیگر واقعیت­های زندگی خودتان. در این مرحله توجه به سه نکته ضروری است:  

الف. آگاهی از شیوه­های مختلف تحقیق و نیز ظرافت­های آن در مورد همسر آینده. 

ب. آگاهی از سؤالاتی که در مجلس خواستگاری مطرح می­شود.

ج. آگاهی از رفتارهایی که مانع انتخاب عاقلانه­ی شما می­گردد.  

گام چهارم: دعا و توسل و نیز توجه به نقش اعمال و رفتار در سرنوشت آینده.   

«««مطلب قبلی    مطلب اوّل       مطلب بعدی»»»

 بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

بهترین وقت برای ازدواج چه زمانی است؟

بهترین سن برای ازدواج بهار جوانی است. این سن برای دختر خانم­ها از 18 تا 21 سالگی و نیز برای آقا پسرها از 21 تا 25 سالگی می­باشد. البته فارغ از سن جوان، عوامل دیگری هم در ازدواج دخیل است که به سه مورد از مهمترین آنها اشاره می­شود.  

1. رشد فکری جوان در حد مطلوب: شخصیت جوان به سرعت رو به تکامل است تا جایی که به تدریج به ثبات شخصیتی قابل قبولی دست پیدا می­کند. بهترین زمان برای ازدواج وقتی است که جوان به این ثبات شخصیتی نزدیک­ شده باشد. علت این مطلب آن است که با قدم گذاشتن جوان در مرحله­ی ثبات شخصیتی، شناخت بهتری از خود داشته و به تبع در شناخت هم کفو هم دچار مشکل نخواهد شد. علاوه بر این ثبات شخصیتی به جوان کمک بیشتری می­کند تا از انتخاب احساسی خودداری کند و از معیار عقل در انتخاب خود کمک شایسته­تری داشته باشد.

2. رشد عاطفی جوان در حدّ مطلوب: کانون زندگی، کانون مهر و محبت است. اگر جوان به رشد عاطفی دست پیدا نکرده باشد، نمی­تواند در حق همسرش محبت مستمری داشته و کانون زندگی را سرشار از عواطف خود نماید. عدم رشد عاطفی موجب می­شود تا جوان نتواند در محبت صادقانه به همسرش موفق باشد. او اگر محبتی هم در حق همسرش داشته باشد، نه به خاطر همسر؛ بلکه به خاطر منافع شخصی خودش است. چنین محبتی چون بر اساس احترام و تکریم طرف مقابل نیست، مقطعی و زود گذر خواهد بود. این افراد در محبتشان دم دمی مزاج بوده و اخلاقشان همچون هوای بهاری است. یعنی یک روز قربان بند کفش همسرشان می­روند و روز دیگر تحمل دیدنش را هم ندارند. اما کسی که به بلوغ عاطفی رسیده می­فهمد همسرش نعمت خداست و باید قدر این نمعت را بداند. لذا نه تنها محبتش خودخواهانه نیست، بلکه فداکارانه است.   

3. قدرت مالی در حدّ متوسط: جوانی که قصد ازدواج دارد باید از نظر مالی دستش به دهانش برسد. یعنی شغلی و درآمدی داشته باشد تا از درآمد حاصل از آن بتواند خانواده­ی خود را در حد متوسط اداره کند. پیامبر اکرم (صلی­الله­علیه­وآله) در این رابطه می­فرمایند: ای جوانان! هر کس قدرت مالی برای ازدواج دارد، پس باید ازدواج کند. چرا که این کار سبب پوشش چشم و پاکدامنی او می­گردد.[1]    

ازدواج به هر حال پذیرفتن مسئولیت زندگی بر دوش است. لذا اگر جوان با دست خالی ازدواج کند، به تدریج با مشکلات و تبعات سختی مواجه می­شود. او با ازدواج از یک طرف خود را مستقل می­بیند و دوست دارد همانند جوان­های مستقل رفتار کند و از طرف دیگر از جهت مالی خود را وابسته می­بیند. چنین تعارضی موجب می­شود تا در زندگی خود احساس خوش­آیندی نداشته باشد. همچنین دوست دارد مردانگی خود را به همسرش نشان دهد ولی بی­پولی مانع از ابراز چنین حسی می­شود. همسر چنین آقایی هم که دوست دارد شوهرش را تکیه­گاه خود ببیند و به او پناه ببرد، به تدریج ممکن است در انتخاب خود دچار تردید شده و با مشکل مواجه شود. وقتی مرد قدرت مالی نداشته باشد، احتمال دارد که دیگران با دید تحقیر به او نگاه کنند و عزت نفس خود را از دست رفته ببیند. روی همین اساس است که می­گوییم اگر درآمدی ندارید، فعلا به فکر ازدواج نیفتید. اما وقتی شغل و درآمدی ـ ولو متوسط ـ داشتید، دیگر نگران هزینه­های دیگر زندگی نباشید و اگر شرایط دیگر مهیا است، با توکل بر لطف خداوند و امید به وعده­ی او وارد فضای ازدواج شوید.      

البته از طرف دیگر، برخی از جوان­ها که ایده­آل نگر هستند دوست دارند تا قبل از فراهم شدن خانه و ماشین ازدواج نکنند. چنین جوان­هایی هم در اشتباه هستند. چرا که در بستر ازدواج هم می­توان به این چیزها رسید؛ اما با صرف کردن عمر در راه رسیدن به این مادیات، نمی­توان فرصت­ها و شادابی دوران جوانی را بدست آورد.  

خداوند متعال در قرآن کریم می­فرماید: وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى‏ مِنْکُمْ … إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ.[2]

زنان بى‏شوهر و مردان مجرد را به ازدواج وادارید … اگر فقیر باشند، خدا از فضل و کرم خویش آنها را بی­نیاز مى‏کند که خدا وسعت دهنده و داناست.

خداوند متعال در این آیه­ی شریفه به متأهلین وعده داده که از فضل خود آنها را بی­نیاز می­کند. در جای دیگر از قرآن کریم هم آمده که:«إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ» وعده­ی خداوند حق است. روی همین اساس امام صادق (علیه­السلام) می­فرمایند: کسی که از ترس هزینه­های زندگی، ازدواج را رها کند، به خداوند متعال بد گمان است. «مَنْ تَرَکَ التَّزْوِیجَ مَخَافَةَ الْعَیْلَةِ فَقَدْ أَسَاءَ بِاللَّهِ الظَّنَّ.» [3]

پی نوشت ها: [1]  . مستدرک‏الوسائل، ج14، ص153.  [2]  . سوره­ی نور، آیه­ی 32.   [3]  . الکافی، ج5، ص330

«««مطلب قبلی     مطلب اوّل     مطلب بعدی»»»

بسم الله الرحمن الرحیم

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

هدف از ازدواج چیست؟

هدف از ازدواج پاسخگویی با نیاز فطری انسان در رسیدن به آرامش و سکون است. در بستر ازدواج انسان می­تواند با امید و نشاط برای آینده­ی زندگی خود برنامه ریزی کرده و با سعی و تلاش فزون­تر فعالیت نماید. با آرامش حاصل از ازدواج می­توان یاد خدا را در زندگی تقویت کرد و در مسیر رشد و تعالی معنوی قدمهای فزون­تری برداشت. ازدواج موفق در حفظ عفت و پاکدامنی انسان بسیار مفید است و راه دستیابی شیطان به روی او را دشوارتر می­گرداند.

چنین اهدافی از ازدواج، اهدافی پاک و واقع­بینانه است و جوان را در انتخاب همسری که بتواند در کنار او به این اهداف نزدیکتر شود یاری می­کند. به عبارت دیگر جوانی که با چنین دیدی به ازدواج می­نگرد، در انتخاب همسر، موفق­تر از جوان­های دیگر خواهد بود و در ادامه­ی زندگی نیز خود را در سرگردانی و بی­هدفی نمی­بیند. 

در این میان برخی از جوان­ها اهداف متوسط و بعضا پوچ و خطرناکی برای ازدواج خود ترسیم می­کنند. این اهداف خیالی و نادرست موجب می­شود تا خیلی زود از ازدواج خود پشیمان شده و گرفتار سرگردانی شوند.

برخی از اهداف نادرست در ازدواج

1.  ترحّم در حق دیگران: برخی از جوان­ها به دلیل احساسات پاکی که دارند در صدد بر می­آیند تا با ازدواج با کسی که دارای نقص و عیب خاصی است به نوعی در حقش ترحّم کرده و با این کار علاوه بر محبت در حق او، رضایت خداوند را هم بدست آورند. این کار به خودی خود کاری پسندیده است؛ اما در عین حال هم بسیار خطرناک می­باشد. کم نیستند جوان­هایی که در ابتدا با همین انگیزه ازدواج کردند، اما در روند زندگی دیگر دوام نیاورده و خود را در بلاتکلیفی عجیبی می­بینند. این جوان در ادامه­ی زندگی نه تنها خود را شکست خورده می­بیند، بلکه با نگاه­ها و حرف­های خود هم مایه­ی رنجش و آزار همسر خود را فراهم می­آورد. روی همین اساس است که از همان ابتدا چنین ازدواج­هایی را خطرناک می­دانیم و پیشنهاد می­دهیم با چنین نیتی به ازدواج ننگرید و همسری را انتخاب کنید که مطابق با شأن شما بوده و از اوّل قصد ترحّم بر او را ندارید.

2. هدایت دیگران: برخی از جوان­ها یا آگاهی از ارزش هدایت انسان­ها همین که می­بینند جوانی مبتلا به مشکلی اعتقادی یا عملی است و می­بیندد که با ازدواج با او می­توانند از انحرف اخلاقی، رفتاری یا اعتقادی نجاتش دهند، هوس می­کنند از نعمت هدایت یک انسان محروم نشده و نام خود را هم در لیست هدایت کنندگان به سوی خداوند ببینند. این نگرش به ازدواج هم مانند حالت قبلی بسیار خطرناک است. ازدواج هرگز نباید بستر هدایت دیگران باشد. انسان نمی­تواند برای هدایت دیگران ـ که در آن اطمینان صد در صدی به حصول نتیجه ندارد ـ  با زندگی خود بازی کرده و نسلش را در هم معرض خطری انحراف قرار دهد. بسیارند جوانانی که به خاطر عشق و علاقه­های دوران جوانی در ابتدا به یکدیگر قول­هایی می­دهند، اما بعد از آن که زیر یک سقف قرار گرفتند، به تدریج به قول و قرارهای خود پشت پا زده و آنها را منکر می­شوند.

3. خودزنی و مظلوم نمایی به خاطر جلب توجه دیگران: ازدواج صحنه­ی خودزنی و انتقام گیری از دیگران نیست. عده­ای از جوان­ها که در دلشان عشق به دیگری موج می­زند، به خاطر مشکلی که با او پیدا می­کنند، در صدد مظلوم نمایی و تحریک احساسات او برآمده و بدون تحقیق و بررسی به اوّلین خواستگار خود جواب مثبت می­دهند. چنین ازدواجی هم که از روی میل قلبی و علاقه­ی درونی نیست بسیار خطرناک بوده و خیلی زود مشکلات خود را به زوج جوان نشان خواهد داد. جوانی که چنین کار خطرناکی انجام می­دهد در واقع بیش از آن که به خود ظلم کرده باشد، در حق همسر فعلی خود که با هزار امید و آرزو با او ازدواج کرده ظلم و ستم کرده است. این ظلم­ها از جمله ظلم­هایی است که به راحتی قابل بخشش نیست.

4. لجاجت با افراد خانواده: برخی از جوان­ها که با پدر یا مادر خود دچار مشکل شده­اند، از روی لجاجت تن به ازدواج با کسی می­دهند که سنخیت چندانی با او ندارند. چنین ازدواجی هم به نوبه­ی خود بسیار خطرناک خواهد بود.

5. فخر فروشی و خودنمایی: برخی از جوان­ها که شاهد ازدواج پی در پی اقوام و دوستان هم سن و سال خود هستند، ممکن است در وجود خود احساس حقارت کنند. لذا ممکن است به محض آمدن اوّلین خواستگار بدون توجه به ویژگی­هایش به خواستگاری او پاسخ مثبت بدهند.

6. پاسخ­گویی به نیاز­های کاذب: اصل ازدواج نیاز واقعی هر انسانی است که به موقع خود را نشان می­دهد. ممکن است گاهی اوقات، نیازهای کاذب در لباس نیاز واقعی خود را به انسان نشان دهند و او را تشویق به ازدواج نمایند. چنین نیازی چون برخواسته از آمادگی درونی انسان نسبت به ازدواج نیست، خیلی زود فروکش می­کند. حال اگر شخص بخواهد به چنین نیازی پاسخ مثبت بدهد، با فروکش کردن آن خود را در جایی می­بیند که هنوز آمادگی لازم برای حضور در آن عرصه را ندارد. بنابراین ممکن است از کار خود پشیمان شده و با بهانه قرار دادن برخی مشکلات تصمیم به جدایی بگیرد. این حس شیفتگی در آقا پسرها ممکن است در سنین هجده یا نوزده سالگی و برای دخترخانم­ها در سن پانزده سالگی که آمادگی روحی و جسمی مناسب برای پذیرش ازدواج را ندارند رخ دهد.  

7. پاسخگویی به نیازهای جنسی: پاسخگویی به چنین نیازهایی از مهمترین فواید ازدواج است، اما هیچ وقت به عنوان هدف اصلی از ازدواج مطرح نیست. حال اگر کسی بخواهد صرفا به دلیل پاسخگویی به این نیازها رو به ازدواج آورد ممکن است با فروکش کردن این احساسات به تدریج احساس بی­هدفی و سردرگمی داشته و انگیزه­ی لازم برای ادامه­ی زندگی را از دست بدهد.

«««مطلب قبلی          مطلب بعدی»»»

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

بازدید کننده ی بزرگوار! جهت مطالعه ی بهتر و کامتر مطالب این وبلاگ می توانید به وب سایت :::هم اندیشی دینی::: مراجعه بفرمایید.

توجه: این سلسله بحث ها که با حضور جمعی از جوانان، در فضای مسنجر کاربردی «ال فور آی l4i.com » پی گیری می شد، ماحصل آن در پست های وبلاگ نوشته شده است. امید که این مجموعه بحث ها ، راه گشای جوانانی باشد که در شرف ازدواج و تشکیل زندگی مشترک هستند.  

آیین ازدواج / ازدواج ، چگونه انسان را به آرامش می رساند؟

با توجه به آیه­ی 21 از سوره­ی مبارکه­ی روم، یکی از مهمترین میوه­های ازدواج سکون و آرامش بیان شده است. حال جای طرح این سؤال باقی می­ماند که چرا در بسیاری از ازدواج­ها، نه تنها شاهد سکون و آرامش نیستیم، بلکه برعکس! می­بینیم که طرفین به حال روزگار مجردی خود و آرامش آن دوره غبطه می­خورند! به راستی چرا ثمره­ی ازدواج برخی سکون و آرامش نیست و با ازدواج بیش از هر وقت دیگری خود را در گرفتاری و عذاب می­بینند. جواب به این سؤال می­تواند راه­گشایی برای جوانان عزیز در راه تشکیل خانواده باشد. وقتی توانستید به علت عدم موفقیت این افراد پی­ ببرید در واقع می­توانید از تجربه­ی تلخ آنها بهترین استفاده را بکنید تا شما در بستر زندگی خانوادگی بتوانید به آرامش و سکون دست پیدا کنید.

با دقتی که پیرامون مشکلات این خانواده­ها داریم می­توانیم مشکلات آنها را در این حیطه­ها بررسی کرد:

1.        هدف از ازدواجشان چه بوده؟   

2.        آیا برای ازدواج آمادگی لازم را پیدا کرده­اند یا به صرف نیاز کاذب به ازدواج، رو به سوی آن آورده­اند؟   

3.        آیا در رابطه با مصادیق همتایی با همسر آینده ی خود، از آگاهی لازم برخوردار هستند یا نه؟! 

4.        آیا از راه­کارهای تشخیص همسری که بتواند همتا و کفوشان باشد با خبر هستند یا نه؟

5.        آیا در مورد سؤالات مجلس خواستگاری و کیفیت طرح آنها آگاهی لازم را دارند یا اینکه مجلس خواستگاری به تعارف­های بچه­گانه و سؤالات سطحی اختصاص می­یابد؟

6.        آیا در مورد شیوه­های تحقیق صحیح از روحیات همسر و خانواده­اش آگاهی دارند یا نه؟

7.        آیا همسر خود را عاقلانه انتخاب کرده­اند یا عاشقانه؟

8.        آیا بجز اخلاق و رفتار همسر به اخلاق و رفتار خانواده­ی او هم اهمیت داده­اند؟

9.        آیا در مورد روحیات و خواسته­های همسر خود اطلاع کافی دارند؟

10.    آیا به جای آنکه متمرکز در احقاق حقوق خود باشند، متمرکز در وظایف خود شده­اند یا نه؟

همه­ی این موارد اموری هستند که بی­توجی به آنها موجب بروز مشکلات جدی در زندگی خواهد شد. روی همین اساس به لطف خدا سعی بر این است تا سلسله مطالبی در این رابطه مطرح شود تا انشاء الله راه­گشایی برای زندگی زناشویی جوانان عزیز باشد.  

 مطلب بعدی»»»